Претставување на составот на Висла Плок

РК Вардар немаше многу среќа при ждребката за осминафиналните дуели од лигата на шампионите, па го доби условно најсилниот противник, Полскиот вицешампион Висла Плок. 

Во Полското домашно првенство веќе неколку години доминира тимот на Киелце, а последниот клуб кој успеа да ги изненади беше токму Висла Плок која последната титула во Полска ја освои во сезоната 2010/2011.

Тимот на Висла може да се пофали со 7 титули во Полската суперлига и 10 куп трофеи.

Во Европа немаат некој поголем успех, а во ракометната ЛШ ова им е прв пат како успеваат да ја поминат групата, после 6 неуспешни обиди.

Во тековнава сезона Висла одново се наоѓа зад Киелце во домашното првенство откако го загубија меѓусебниот дуел со катастрофални 22-35 на домашен терен. Истотака, Висла има и еден нерешен резултат, одново на домашен терен, но со петтопласираната екипа на Стал Миелек. Многумина токму домашниот терен на Висла го сметаат како нивна најголема предност, пред се заради одличната атмосфера која ја има на трибините.

Дуелот Вардар-Висла Плок е дуел на екипите кои со сигурност имаат најдобра атмосфера на домашните натпревари, Без никаква дилема атмосферата на нашите домашни натпревари е најдобра во однос на сите ЛШ мечеви, меѓутоа и Висла Плок може да се пофали со одлична поддршка, па ова му дава дополнителен "шмек" на овој осминафинален дуел.

Слично како и Вардар, така и Висла имаше силна група во првата фаза од натпреварувањето и успеаа како екипа од четвриот шешир, да финишираат на третото место во групата.

Висла освои 13 поени во првата фазам остварувајќи 6 победи, 3 порази и еден нерешен дуел.

Дури 8 од поените ги освоија во својата "Орлен арена" која има капацитет од 5467 седишта. 

Висла беше единствената екипа која успеа да ја совлада Барселона во теовната сезона и токму со таа победа го привлекоа вниманието на својата страна. Единствена екипа која си замина со цел плен од Полска, беше Данскиот КИФ Колдинг, кој победи со 28-29.

Висла за малку не му се реваншираше на Колдинг, па во Данска освои бод играјќи 30-30. На гостински терен Висла е послаба екипа, па така едвај тепаа на гостувањето кај слабиот Алингсас, совладувајќи ги миниминално со 1 разлика. Не се изнаиграа и во Турција кај Бешикташ, победувајќи со 3 гола разлика. Беа демолирани кај актуелниот шампион Фленсбург, но затоа во решавачкиот дуел за третата позиција успеаа да ги совладаат со 31-29.

Покрај се, мора да напоменеме дека Фленсбург на овој дуел играше без своите двајца главни креатори на играта, Гландорф и Могенсен. Доколку они беа на теренот, овој натпревар можеше да добие сосема поинаков тек.

На натпреварите од првата фаза, Висла постигнала вкупно 288 голови, што значи дека дури 11 тимови биле поефикасни од нив. Во споредба со Вардар имаат постигнато 25 погодоци помалку. Просечна постигнуваат по 28.8 погодоци на натпревар.

Од друга страна, примиле само девет погодоци помалку од Вардар, односно вкупно 280 погодоци, што значи дека на меч примале по 28 погодоци во просек.

Во споредба со натпреварите на Вардар на кои имаше по 61.2 голови во просек, на натпреварите на Висла просечно се постигнувале по 56.8 погодоци.

Дел од играчите на Висла Плок ни се познати од светското првенство кое пред еден месец се одигра во Катар, на кое Полската репрезентација стигна до бронзениот медал. 

Во својот состав имаат 5 репрезентативци кои се закитија со бронзениот медал, а тоа се искусниот голман Вихари, левиот бек Јуркевиќ, десното крило Дашек, пикерот Шипшак и левото крило Вишњевски.

Како што веќе споменавме, на голот го имаат искусниот 35 годишен голман Вихари кој не доби голема шанса во репрезентацијата, со оглед на фактот што таму е неприкословен Шмал. 

Вихари е прв голманот во составот и е вистинска легенда на клубот со оглед на тоа што го брани нивниот гол веќе 12 сезони. Негова замена е 23 годишниот Шпанец Коралес Родриго, додека трет голман е младиот 20-годишен Адам Моравски.  

На пикерската позиција се одлично покриени со Португалскиот репрезентативец Тиаго Роча кој во последните репрезентативни дуели погоди 9 пати против Унгарија и 6 пати против Русија. Во досегашниот тек на натпреварите, Роча има постигнато 35 погодоци во ЛШ, а вториот пикер Шипшак кој ни е познат од тукушто завршеното СП има постигнато 2 погодоци повеќе, односно 37. Се работи за одличен играч, кој истотака игра добро во одбраната со своите 206 сантиметри. Трет избор на пикерска позиција е Квиатковски кој досега стрелал само еднаш во противничките мрежи.

Во однос на нашиот тим кој има севкупно 53 погодоци од пикерска позиција, Пољаците се подобри со 73 голови од основната линија.  Всушност една четвртина од своите погодови, Висла ги постигнала преку пикерите и тука ќе видиме голема борба.

На левата крилна позиција го имаат играчот кој на нас ние е многу познат од настапите во Српската репрезентација. Се работи за Иван Никчевиќ кој веќе четврта сезона е дел од Висла. Никчевиќ им е еден од најдобрите стрелци, постигнувајќи 26 погодоци досега. Негова замена е Полскиот репрезентативец Вишњевски кој подобро игра во одбрана, а во нападот стрелал само 6 пати. Десната крилна позиција го дава најдобриот нивен стрелец во Полската суперлига, Романскиот репрезентативец Валентин Ѓонеа. Досега Ѓонеа стрелал 35 пати во противничките мрежи и веројатно е една од најголемите опасности за противничките голови. Дашек кој е подобар во играта во одбрана е неговата замена на десната крилна позиција. Полскиот репрезентативец досега има постигнато 9 погодоцо во ЛШ.

Немања Зеленовиќ уште еден Српски интернационалец во нивните редови е најдобриот стрелец во ЛШ со постигнати 41 погодоци од десната бековска позиција. Екс играчот на Цеље немаше свој ден против Фленсбург, но затоа во победата над Барселона постигна 7 погодоци. Се работи за класичен бек шутер. Уште повисок играч на десната бековска позиција е Шпанецот кој претставува вистинска грамада со своите 213 сантиметри, а тоа е Монторо Кабело кој досега има постигнато 19 погодоци, меѓутоа неговата позначајна улога е во играта во одбрана. 

На левата бековска позиција имаат поголем избор, па затоа и погодоците се поделени посразмерно, нешто налик на нашата лева бековска линија. Несомнено, тука е лидер Мариуш Јуркевиќ, Полскиот репрезентативец кој досега во ЛШ има постигнато 26 погодоци. Романецот Ракотеа стрелал 18 пати од оваа позиција, а Србинот Пушица додал уште 4 погодоци. 

Шпанската колонија во Висла ја заокружува средниот бек Барабаш кој е играчот кој ги разигрува останатите во составот. Дојде од екипата на Ла Ријоха како замена за Петар Ненадиќ и досега има постигнато 31 погодок во ракометната ЛШ.

Шпанец седи и на нивната тренерска позиција, па ќе гледаме Шпански тренерски дуел. Се работи за Маноло Каденас, селекторот на Шпанската репрезентација.

Висла Плок има интересен состав, во кој има 5 Полски репрезентативци, 3 интернационалци од Шпанија и Србија и двајца од Романија. Најопасни се од пикерските позиции каде што доминираат Шипшек и Тиаго Роча кој игра во се подобра форма, нападот го разигрува Шпанецот Барабаш, додека Зеленовиќ и Јуркевиќ се задолжени за стрелање од бековските позиции. Никчевиќ и Ѓонеа погодуваат од крила, додека многу важно е што имаат доста цврста и висока одбрана за која Раул Гонзалес ќе мора да пронајде лек, бидејќи во неколку наврати се покажало дека имаме проблем со ваквиот тип на екипи.

На крај, веруваме во нашиот состав, сметаме дека сме поквалитетни од противниците, па даваме шанси од 70-30% во наша корсит, особено што вториот дуел ќе се игра на нашиот терен. Момците имаат 3 недели за анализа на противникот, а потоа го напаѓаме ланскиот успех. 

РК Вардар низ бројки во ракометната ЛШ

Ако некој клуб од СД Вардар заслужува огромни пофалби за играта во оваа сезона, тоа дефинитивно е РК Вардар. Нашиот машки ракометен клуб пред само два дена го торпедираше еден од лидерите во првенството кое се смета за убедливо најсилно во ракометниот свет. Рајн Некар Ловен успеа да избегне демолирање и на првиот дуел во Скопје против Вардар, а можеме да кажеме дека и овојпат треба да бидат среќни што загубија со 7 разлика на свој терен. Вардар конечно го поседува тоа што во минатото им недостасуваше на неколку Македонски клубови на Европска сцена, а тоа е надминување на притисокот кога се игра на гостински терен. Тоа е само доказ за големиот квалитет на составот, предводен страна на одличниот стратег Раул Гонзалес, кој тивко си ја одработува својата работа, придонесувајќи Вардар да стане еден од најдобрите ракометни клубови во светот.
Каде ќе ни биде крајот доколку немавме толкави проблеми со повредите, особено на играчите кои играат добро во одбрана?
Кога Вујо го донесе Карачиќ во Вардар, стануваше збор за играч кој беше тотално непознат за нас. Единствена информација беше дека во првиот дуел меѓу Босна и Вардар, Карачиќ имаше солиден натпревар против нашиот клуб. Дојде како засилување од Сараевскиот клуб кој беше пред финансиски колапс, но немаше шанса да ги покаже своите квалитети, бидејќи влечеше повреда која го оддалечи вон терените повеќе од месец дена. Првата шанса ја доби токму на завршницата од премиерното издание на СЕХА лигата, кога можевме да забележиме дека има добар потенцијал во него.
За наша среќа, продолжи да се развива правилно и прерасна во наш лидер, играч без кој не може да се замисли моменталниот состав на Вардар. Играч со добар удар, доста пробивен, има одлична прегледност на теренот, па навремено асистира до пикерите и крилата, а специјалност му е ударот со зглоб под противничките блокови. Конечно доби шанса и во Хрватската репрезентација и допрва треба да ги има своите 5 минути во коцкестиот дрес.
Колкаво е значењето на еден тренер, доволно говори играта на Дибиров во Руската репрезентација, и неговата игра во црвено-црниот дрес.
Дибиров има одлична завршница од позициони напади, најчесто ги посрамотува противничките голмани, има одлична завршница на контра нападите во кои секогаш е во прв план, ги подобри своите реализаторски способности од линијата за 7 метри, а се поважна улога има и при играњето на одбраната 5-1. Играч кој просто лебди на теренот, а остана запаметена и украдената топка во дуелот со Рајн Некар кога во стил на Џордан им украде една висока топка на противниците. Кај селекторот Кулешов неговата улога е малце поразлична, па во Руската репрезентација видовме сосема друг играч, не препознатлив во однос на настапите во Вардаровиот дрес. Среќа што пред година дена го одбравме Раул Гонзалес, а не Кулешов.
Ако за нешто треба да му заблагодариме на Рускиот селектор, тоа е заради шансата која му ја даде на Шишкарев. Шишкарев е вистонско откритие на сезоната, ретко се гледа толку високо крило, кое е доста продорно, игра одлична позициона одбрана и има широк репертоар на удари од десната крилна позиција. Полека ја превзема улогата на Брумен, кој несомнено беше еден од најдобрите наши ракометари на крајот од минатата сезона, но некако не може да се пронајде себеси после повредата која ја заработи во дуелот со Веспрем.
Сите играчи заслужуваат големи пофалби, меѓутоа ова се тројцата кои во последните натпревари го имаат главниот збор на теренот.
Што значи да се има врвен голман на голот, доволно видовме на последниот меч со Рајн Некар. На два пати комплетно го надигрува својот ривал, Данецот Ландин кој истотака важи за еден од подобрите голмани во светот.

На крај останува да жалиме што имавме несреќна завршница во дуелот против Веспрем во Скопје, бидејќи доколку го добиевме тој дуел, сега како првопласирани ќе влезевме во осминафиналето и ќе имавме големи шанси за фајнл фор.
Импресионирачки е и фактот што екипа како Монпеље која воопшто не е наивна, просто со половина сили ја прегазивме во Скопје.

Со годинешниот настап во групите од ЛШ, Вардар го урна својот досегашен рекорд на освоени поени во групната фаза од ЛШ, а притоа постави и рекорд на сите Македонски екипи, надминувајќи го резултатот на Металург од пред две сезони. Додека Металург своите 14 бодови ги освои во група која беше прилично слаба, со ниту една звучна екипа во групата освен Киелце, Вардар може да се пофали дека освои 15 бодови во групата која несомнено беше најтешка во оваа сезона, групата на смртта, која дефинитивно го оправда епитетот кој го доби при самата ждребка.

На крајот од групните натпревари Вардар освои 15 бодови од можни 20, остварувајќи 7 победи, една нерешена и два порази против екипата на Веспрем која го освои првото место.
Играчите на Вардар постигнаа 313 погодци, а само Барселона и Кил имаа повеќе постигнати погодоци (338 и 322), што значи дека во просек сме постигнувале по 31.3 погодоци по натпревар.
Од друга страна не можеме да се пофалиме со гранитна одбрана, бидејќи сме примиле 289 погодоци или по 28.9 по натпревар, што не носи на 15-тото место во конкуренција на 24 екипи според бројот на примени погодоци, односно дури 14 екипи имале подобра одбрана од нас во групните мечеви. Тоа и не мора да значи ништо со оглед на брзата игра која ја практикува Вардар, за разлика од повеќето други екипи, па бројот на головите на нашите мечеви не треба воопшто да изненадува.
Во превод на натпреварите на Вардар во просек се постигнувале по 60.2 погодоци.

Интересно сите играчи на Вардар (освен голманите) постигнале барем еден погодок во групната фаза од ЛШ. Дибиров со 69 погодоци е на второто место на листата на стрелци веднаш зад Кире Лазаров, Карачиќ со 52 погодока е на 15-тото место, додека Душебаев со 43 погодоци се наоѓа на делба на 32-ото место.

Веднаш зад водечката тројка на стрелци на Вардар се наоѓаат Тоскиќ со 29 погодоци, Горбок со 28, Шишкарев со 20, Брумен со 17, Стоилов со 13, а листата на двоцифрени погоди ја заокружува Чипурин кој 11 пати ја затресол противничката мрежа.

На листата на стрелци се запишале и Прибак 9 пати, Лазаров 8, Лацковиќ 7, Марковиќ 4, Терзиќ 2 и Абутовиќ 1.

Само двајца играчи постигнале погодоци на сите десет дуели, а тоа се Дибиров и Душебаев, додека Карачиќ и Тоскиќ биле прецизни барем еднаш на 9 од 10-те натпревари во групата.

Од левата бековска позиција Вардар постигнал 43 погодоци, од средната бековска позиција 61, а од десната 45. Од лево крило сме постигнале највеќе погодоци и тоа 73, додека од десната страна сме погодиле 37 пати.
Тројцата пикери на Вардар севкупно ја треселе противничката мрежа во 53 пати.

Вардарци имале 47 пенали, а искористиле 36 од нив, што претставува околу 76.6% реализација од линијата од седум метри. Противниците погодиле 27 од вкупно 38 седмерци, што им носи 71.1% на реализација.

Доколку ги занемариме квалификационите натпревари во ЛШ, нашиот ракометен клуб сеуште има катастрофален биланс во ова натпреварување, меѓутоа далеку се времињата кога бевме инфериорни во голем дел од мечевите со тогаш поквалитетните противници.
Досега, имаме скор од 20 победи, 9 нерешени и 37 порази во вкупно 66 натпревари одиграни во најелитното Европско ракометно натпреварување.
Се надеваме и веруваме дека овој скор набрзо ќе биде подобрен, а зошто да не се бориме и за некој медал уште во оваа сезона.

Веќе утре не очекува ждребката за осминафиналето, а можни противници ни се Загреб, Висла Плок и Данкерк.

ВАРДАР-Мзт 58-87 младинско куп финале!

Уште на стартот на извештајот за младинското куп финале, ќе напишеме неколку зборови за одлуките на федерацијата и одлуките на самите клубови кои ги осудуваме во текот на целата сезона. Извештајов ќе го имаше овој почеток дури и во ситуација Вардар да го добиеше финалето, затоа што време е клубовите да сфатат некои работи кога се работи за младинскиот спорт. 

Најпрвин, прилично непознато за јавноста е дека секој клуб во младинското натпреварување може да пријави два играчи кои се родени во 1993 година (имаат по 21-22 години сезонава) и еден играч кој е роден во 1992 година (што значи дека може да има 23 години во текот на оваа сезона. Овие играчи играат во лига со играчи кои се родени 1995, 1996, па дури и со 1997 и 1998. Некои забораваат која е поентата на младинскиот спорт, а тоа е да бидат произведени играчи кои во иднина би биле предводници на сениорските тимови. 

Младинците на Вардар веќе играат во втората сениорска лига, бидејќи го сочинуваат тимот на Вардар Апаве. Оние кои се генерација 1997 играат за Вардар во трета лига.

Голем минус за Вардар е што во младинското првенство игра со играчи кои се постари од генерација 1995. Дејан Лазаревски беше МВП на младинското финале уште пред 3-4 сезони, а истиот играч и денеска настапи во младинскиот куп.

Тие играчи си придонеле доволно за нивните генерации, веќе имаат прволигашко искуство и нема потреба да им фаќаат место на помладите кои сигурно се желни да изиграат еден меч кој решава за титула. Ако не го осетат притисокот на 18 години, кога би го осетиле друг пат?

На крај тие ќе бидат младинци на 22 години, па ќе дебитираат на 25, и во репрезентација ќе заиграат на 30 години. Овие смешни одлуки на федерацијата придонесуваат да нема никаков развој во младинската кошарка, бидејќи истите играчи се младинци по пет сезони, бидејќи клубовите ги интересира дали ќе освојат титула, а не со кои играчи ќе ја освојат.

Ако Вардар денес настапи со играчи кои барем потекнуваат од нашата младинска академија, МЗТ играше со играчи кои веќе се промовирани во нивниот прв тим, биле на подготовки и со репрезентацијата, а повеќето не се ниту нивно производство.

Така, денес за МЗТ настапи Бобан Стајиќ кој веќе 2-3 сезони е редовен играч во Македонската сениорска прва лига, блескаше и во дресот на Лирија пред две сезони и е далеку од некаков младинец кој би требал да се промовира во младинската лига. Притоа, до денеска Стајиќ немаше изиграно ниту минута за младинскиот тим на МЗТ, но сепак беше вратен во младинци само за да се освои титулата. За младинците настапија и Адем Мекиќ кој до лани играше во нашиот дрес, истотака има сениорско искуство и истотака нема настапувано досега за младинците на МЗТ. Тука беа и Љубо Младеновиќ и Михајло Арсовски, кои истотака само за финалето беа прекомандувани од прв состав, во младински. И двајцата потекнуваат од академијата на Работнички, а дојдоа во МЗТ пред една сезона.

И додека во МЗТ играчи на иста возраст како Стајиќ го носат тимот на свој грб, Бобан ќе може да се пофали дека бил лидер во младинското куп финале. Ќе повториме, истово ќе го кажевме ако освоеше Вардар, бидејќи ние бевме уште полоши со тоа во прв тим ни играа тројца играчи кои се вон овие генерации, а тоа се Дејан Лазаревски и Игор Ивановиќ, но ако ништо друго, овие барем играат за младинци на Вардар во текот на сезоната и потекнуваат од нашиот младински погон. 

Да се вратиме на натпреварот...

Вардар денес имаше огромен хендикеп, поради тоа што во составот не беше Димитар Ивановски (кој не потекнува од нашиот младински погон, туку помина низ повеќе клубови и од Куманово дојде кај нас) кој требаше да ја бие битката со високите Младеновски и Арсовски. Вардар остана на само еден висок играч, Мартин Шалев кој слично како и во ланското младинско првенствено финале, не беше достоен да се носи со противникот. 

Тренер на МЗТ беше довчерашниот наш младински тренер Владимир Мирковски, а помошник е играчот на Вардар во третата лига, Мартин Петровски. Овој меч беше дуел на тренери кој цел живот работеле заедно (Крстиќ, Андриевски и Кочов на едната страна, Мирковски на другата) и играч кој во трета лига игра со дел од младинците на Вардар во ист состав. 

Прашањето беше кој ќе го добие дуелот меѓу Лазаревски и Стајиќ, а одговорот го добивме многу брзо. 

Стајиќ лесно се пробиваше низ нашите редови и имаше 16 поени уште по првата четвртина која ја загубивме со 32-19 за противникот. Играта на Вардар не вреди да се коментира, никакви акции, промашувања од чисти позиции, нешто што не смее да им се случува на играчи кои со години играат заедно. Со оглед на тоа што редовно го следиме КК Вардар, на натпреварите од трета лига сме навикнале на вакви промашувања, какви што ни во маалски баскет не се гледаат, но поголемиот дел од салата се фаќаше за глава при дел од шутевите. Така, Лазаревски неколку пати ја закова топката во долниот дел од таблата при шутеви од три, а при лошите удари од тројка особено се истакна Шалев. Вардар форсираше тројки, бидејќи немавме центри за игра под кошот. Единствено Нацевски одржуваше каква-таква неизвесност во дуелот. Во втора четвртина заигравме малце подобро, Лазаревски почна да му игра агресивна и дрска одбрана на Стајиќ, па успеавме да играме многу подобра одбрана, по која од -17 дојдовме на само -8. Тоа беше најмалата разлика на која се приближивме. МЗТ ја сменија тактиката, па Младеновски излегуваше на висок блок на Лазаревски кој во чекор го следеше Стајиќ, останатите од Вардар не ја следеа играта и тоа беше доволно да ни прават вишок во секоја ситуација, по што МЗТ ја врати серијата и одново се одлепи на 16 разлика. Вардарци успеаа на полувреме да намалат на 47-35.

Стајиќ, Младеновски и Цветановски беа тројцата играчи кои ни правеа големи проблеми, додека кај нас му одеше шутот само на Ристовски, а својата задача во оваа четвртина одлично си ја одработи и Лазаревски.

Крстиќ мораше да менува многу во играта, но константно ги правеше истите грешки оставајќи ги индиспонираните Шалев и Бешлиовски на теренот. Разбирливо беше дека ни недостасува Илиевски и со тоа губевме под кошевите, но сепак мораше да се проба некоја друга варијанта.

Впрочем, Вардар играше убаво со брза петорка на теренот, и константно да правевме голем притисок вон рекетот, играјќи со ниска шутерска петорка, многу подобро ќе одигравме отколку вака. Напразно имавме високи играчи на теренот, кои ниту беа од корист во одбраната, а најмалце во нападот, кога се случуваше баш тие да мора да шутнат за тројка.

Мала надеж беше фактот што Стајиќ имаше три лични грешки, па можеше да заработи уште некоја и да треба да биде седнат на клупа. Без Стајиќ на теренот, и кошаркарите на МЗТ делуваа многу лошо, па тој беше клучна алка во нивната игра денеска.

Спортивно на нашите очекувања, започна и третата четвртина. Вардар со тројката на Ивановиќ намали на 9 разлика и тоа беше се од нас. Започна фуриозна игра на МЗТ, буквално не демолираа бегајќи на разлика поголема од 20 поени. 

Се разигра и Мекиќ кој долго време беше само на еден поен, додека ние веќе ја предадовме титулата и ги испробувавме сите играчи.

Многу порано шанса требаше да добијат играчи како Струја (Филип Јанковски) и особено Дамјан Робев.

Единствена светла точка во нашиот состав денеска беше токму Робев. 

Дечкото одигра одлично во минутите кои ги доби. Постигна 13 поени и само Ристовски со 15 беше подобар од него, асистираше, имаше и една одлична блокада, беше нерешлива енигма за противничките чувари, а и во одбрана беше добар. Да не мислите дека играл против послаби играчи, Мирковски на овој меч се реши дека докрај треба да игра скоро со целосната прва петорка. Така дури и на +30, во составот можевме да ги видиме Стајиќ и Младеновски...

Робев има и добри настапи во трета лига за Вардар и се надеваме дека во иднина ќе биде нешто подобар од добар играч од младинското првенство. Е, за вакви играчи треба да бидат овие финалиња, за играчи кои допрва треба да тропнат на вратите на првите екипи, (Робев е роден во 1997), а не за играчи кои одамна се дел од првите состави.
Колку лош шут имавме денес, говори фактот што завршивме со 14/32 од линијата за слободни и 2/25 во ударите за три поени.

Се додека на клубовите им е поважно да освојат титула, а не да извадат играчи ќе бидеме последни во втората дивизија во младинската кошарка. 

Покрај Робев, друга светла точка на црвено-црната страна беа навивачката група Комбат која во бројка од 50-тина луѓе му даде добра поддршка на нашиот клуб. Поддршката во прво полувреме беше одлична, а потоа поради разочарувачкиот резултат, атмосферата малце падна. 

На крај честитки за титулата на кошаркарите на МЗТ!

Кој е Сенијад Ибричиќ?

Досегашните засилувања на фудбалскиот клуб Вардар беа испланирани и однапред договорени уште пред да се отиде на зимските подготовки кои веќе години наназад, стандардно се одвиваат во Анталија, Турција. По потпишувањето на голманот Пачовски, левиот бек Попов, играчот кој игра на повеќе позиции, Дејан Блажевски, и играчот од средината Стефан Спировски, Вардар донесе уште едно засилување коешто ја разбранува нашата спортска јавност во последните недела дена.

Пред десетина дена со Вардар беше поврзан играч кој до пред половина година беше редовен репрезентативец на Босна и Херцеговина, играч кој беше дел од СП во Бразил, играч кој е легенда на еден гигант од екс Југославија. Сенијад Ибрачиќ е 29 годишен играч кој може да игра на неколку позиции во средината на теренот, стана последното засилување на нашиот фудбалски клуб. Една од легендите на Хајдук од Сплит, откако не успеа да потпише со Хрватскиот клуб, од Турскиот Ерчијеспор премина во нашите редови до крајот на оваа сезона. Сеуште нема информации од клубот на колкав период е потпишан договор со Ибричиќ. Низ порталите се шпекулираше со најразлични договори, договор од 2.5 години, договор од 2 години, за на крај да се дојде до некој заклучок дека Сенијад ќе биде дел од Вардар до крајот на сезоната, со тоа што се остава простор за продолжување на договорот.

Овој договор за Ибричиќ веројатно преставува последна шанса за да ја врати препознатливата форма која ја имаше пред неколку години кога повеќе Европски клубови имаа неуспешни обиди да го донесат во своите редови, за на крај да заврши во Локомотив Москва, период во кој кариерата му оди во надолна линија.

Својата кариера Сенијад ја почнува во својот локален клуб, Босанскиот Подгрмеч. На 18 годишна возраст добива шанса да заигра за првиот тим и на 23 меча постигнува 16 погодоци во  втората Босанска лига. После само една сезона, преминува во Хрватскиот прволигаш Загреб. Во Загреб минува 4 години, во кои блесува во последните две сезони. Најпрвин стигнува до третата позиција со Загреб, а во неговата последна сезона во нивниот дрес, ја завршува сезоната 2007/2008 со 12 погодоци, по што се наоѓа на 6-тата позиција на листата на стрелци во Хрватската прва лига со само еден погодок помалку од Лука Модриќ. Во периодот од 2005 до 2008, Ибричиќ одиграл 99 натпревари во Загреб во кои постигнува 22 погодока.

Последната сезона во дресот на Загреб е доволна причина да се најде на радарот на еден од посилните клубови во екс Југославија, екипата на Хајдук од Сплит.

Ибричиќ на свои 23 години доживува голем напредок во својата кариера. Веднаш добива шанса да се покаже во првиот состав на Хајдук и на крајот успева да му помогне на тимот да заврши на втората позиција, постигнувајќи 12 погодоци, само 4 погодоци помалку од најдобриот стрелец во лигата, Марио Манџукиќ.

Веќе во наредната сезона 2009/10, Ибричиќ е вистински лидер на екипата, завршувајќи го првенството со 17 погодоци кое му ја носи втората позиција на листата на стрелците. Динамо Загреб е тимот кој доминира во овие години, па Хајдук се задоволува само со втората позиција во првенството.

Но, во истата сезона Ибричиќ е човекот која му ја носи петтата куп титула на Хајдук.

Во полуфиналето го постигнува единствениот и решавачки погодок во двобојот со лутиот ривал Динамо, а во финалето е стрелец на два погодока против Шибеник и е главниот виновник за прекинувањето на 6 годишниот пост без освоен трофеј на Хајдук.

Во две и пол сезони минати во Хајдук статистичарите пресметале дека само на првенствените натпревари има постигнато 35 погодоци и има 20 асистенции. 

Откако Хајдук ги одбива понудите од Галатасарај и Газиантепспор, на крај се решава да го продаде несомнено својот најдобар играч во моментот, на Рускиот прволигаш Локомотив Москва.

Од тука неговата кариера оди само во надолна линија. Наместо на 26 годишна возраст да го достигне зенитот на својата кариера, после сезона и пол, период во кој на 28 натпревари, постигнува 2 погодоци, заминува на позајмица во Газиантепспор.

Од таму, оди на позајмица во Касимпаша, за последните две сезони да ги мине во Ерчијеспор.

Во последната полусезона во Ерчијеспор, Ибричиќ има одиграно само 10 мечеви во кои нема постигнато ниту еден погодок, ниту пак забележано некоја асистенција.

Ќе се повикаме на пишувањата во некои Хрватски портали, како најкомпетентни за опишување на неговите настапи во Хрватската лига.

Ибричиќ е опишан како најдобриот играч на Хајдук во периодот кога го носи нивниот дрес. Играч од средината на теренот кој поседува огромна имагинација, играч кој со еден потег може да го матира противникот, давајќи одлична топка до напаѓачите, но и играч кој непотребно предолго ја држи топката во своите нозе. Хрватските аналитичари процениле дека тренерите во Хајдук му дале преголема слобода во играта на Ибричиќ, односно клубот премногу се потпирал на неговата игра. Проценет како епицентар на креацијата во средниот ред на Хајдук, честопати противничките тренери знаеле да постават тактика со која одлично ќе го покријат и ќе биде невидлив на теренот. Ние можеме да го споредиме со настапите на Пандев во репрезентацијата пред неговото пензионирање од истата. Сите играч му додаваат на Пандев во средината на теренот и очекуваат дека ќе креира шанса за напаѓачите. Пандев најчесто ќе заградеше неколку играчи, ќе успееше да помине неколку од нив, за на крај да му биде направен фаул. Токму поради честите фаули кои ги правеле врз Ибричиќ и поради фактот што цела игра била оставена на него, доста често имал дуели со противничките дефанзивци и средњаци, а тоа е само потврдено со фактот што во 76 настапи во Хајдук, заработува 14 жолти картони.

Накратко, Ибричиќ е опишан како играч од стариот калибар на играчи, одличен фантазер на теренот, но и играч кој не може да следи брзо темпо на играта, бидејќи со предолгото задржување на топката константно го успорува темпото на игра.

Овој податок е особено поткрепен со неговиот понатамошен тек на кариерата, кој навистина е разочарувачки за играч кој од навивачката група Торцида е избран за најдобар во периодот од 2000-2010 година.

Luka Kaliterna (1911.-1920.)

Ljubomir Benčić (1921.-1930.)

Jozo Matošić (1931.-1940.)

Frane Matošić (1941.-1950.)

Bernard Vukas (1951.-1960.)

Pero Nadoveza (1961.-1970.)

Jurica Jerković (1971.-1980.)

Blaž Slišković (1981.-1990.)

Milan Rapaić (1991.-2000.)

Senijad Ibričić (2001.-2010.)

Голема е честа да се влезе во друштво на најдобрите играчи на Хајдук на сите времиња. 

За некого е доста чудно што токму Сенијад Ибричиќ е избран за најдобар играч на Хајдук во минатата деценија, пред имиња како Стипе Плетикоса или Дарио Срна. Како што знаат низ смеа да кажат членовите на Торцида, двата гола на Ибричиќ во дуелот со Униреа од Романија, непосредно пред цртањето на графитот биле решавачки за Сенијад да ја добие оваа огромна чест од навивачите.

Од Торцида велат дека играчите ги бирале не само според перформансите на теренот, туку и заради играњето со срце за боите на нивниот клуб. Од овој аспект, Ибричиќ е вистински херој на навивачите на Хајдук и нивен најголем миленик во последните години. 

Неговата слика се наоѓа на големиот графит во Сплит, посветен на горенаведените играчи кои се одбрани за најдобри во 100-годишната историја на фудбалскиот клуб Хајдук.

Познавајќи ја фанатичноста на навивачите на Хајдук, не само на Торцидашите, туку и на сите негови фанови, навистина е голема чест да се најдеш во едно вакво друштво.

Неговото заминување од Ерчијеспор беше примено со големо задоволство во редовите на навивачката група Торцида, откако се шпекулираше за враќање на Ибричиќ во Хајдук. Самиот им се понудил на челниците на Хајдук, велејќи дека би играл и без пари во дресот на Сплитскиот клуб. 

Интересно, од клубот сметаат дека тој воопшто не им е потребен во моментов и дека негово враќање во клубот, би значело стагнација во кариерата на Балиќ и Влашиќ, млади играчи кои играат на истата позиција како и Ибричиќ. Со оваа констатација се сложуваат и некои Хрватски портали кои велат дека Ибричиќ е далеку од онаа форма која ја имал пред 5 години. Дури и по потпишувањето за Вардар, во Хрватските медиуми се води вистинска борба помеѓу Ибричиќ и Тудор. Имено, нашиот играч Ибричиќ го обвини Тудор дека поради неговите комплекси заработени од причина што не е почитуван од навивачите околку колку што е почитуван Сенијад, иако е Сплитско дете, не дозволил да премине во редовите на неговиот омилен клуб. Тренерот на Хајдук одговара дека сите во клубот биле против негово враќање во екипата, и нагласува дека во годините минати во Хајдук, Ибричиќ на два пати имал жестока расправија со екс тренерот Едуардо Реја, караница во која испраќал и непристојни зборови на сметка на тренерот.

Во разните коментари за Ибричиќ може да се прочита дека станува збор за играч кој нема влакна на јазикот и знае да влезе во конфликт со авторитетите.

Коментарите под вестите говорат дека неговите последни постапки се осудени од навивачите на Хајдук и голем дел од нив застануваат зад Тудор. Тоа дефинитивно им се допаѓа на фановите на Динамо Загреб кои ги исмејуваат нивните ривали, бидејќи не можат да се одлучат дали го обожаваат Ибричиќ или не го сакаат.

Ибричиќ е доста почитуван и во градот во кој ја почнува кариерата, Сански Мост. За време на неговите репрезентативни мечеви во дресот на БиХ, луѓето од овој град често го следат со транспарент кој е наменет за него. Во негова чест е отворена зграда во самиот град.

Неговата репрезентативна приказна е истотака завршена од неодамна. Во дресот на БиХ, Ибричиќ дебитира во 2005 година и истиот го носи се до јули 2014 година. На 42 настапи за БиХ постигнува 4 погодоци. Дел е и од репрезентацијата на Бих на СП во Бразил, но е еден од трите играчи кои не добиваат шанса да го покажат своето фудбалско знаење. Навреден од критиките дека во дресот на БиХ е земен само заради големото пријателство со Един Џеко, по завршувањето на СП, Ибричиќ официјално се пензионира од настапите во репрезентација.

Приказната меѓу Хајдук и Ибричиќ се чини дека истотака е завршена, иако Ибричиќ повреќепати има нагласено дека тоа е тимот во кој сака да ја заврши својата кариера, иако како клуб за кој навива ја потенцира Италијанска Рома. Тоа што нас не интересира во моментов се неговите настапи во Вардаровиот дрес. Низ годините, Ибричиќ доживува трансформација од играч кој игра како поофанзивен средњак, до играч кој е вратен малце поназад во средината на теренот. Веќе на првиот подготвителен натпревар за Вардар забележа асистенција зад своето име. Ибричиќ, несомнено е играч кој може многу да придонесе во нашиот дрес, особено ако ја врати својата стара форма. Ова ќе биде да се биде или не за него. Сеуште не е толку стар, се работи за играч кој има 29 години и е во позрелите фудбалски години. Има големо искуство зад себе, нешто што е одлична препорака за него. Можеби тој е играчот што го бараме со години, играчот кој ќе знае да даде топка со очи за колегите од нападот и играч кој одлично ќе знае да ја задржи топката во свои нозе, нешто што навистина му недостасуваше на Вардар во изминативе сезони.

Андреев ќе има слатки маки при изборот на играчите од средината, особено што тука се и Глигоров, Дашијан, Спировски, Деспотовски и уште неколку млади имиња во нашиот состав. 

Веројатно формацијата со Глигоров, Дашијан и Ибричиќ во средината, како и Блажевски и Асани на крилните позиции ќе биде првиот избор на нашиот тренер.

Вардар одамна немал состав каков што поседува во моментов, и веројатно фали уште еден класа напаѓач, па да можеме посериозно да ја напаѓаме и Европа. 

Сенијад во едно интервју нагласи дека се надева дека ќе стане миленик и на Комити, а ние истотака се надеваме дека со неговите игри на теренот ќе придонесе да се случи ова. Вардар одамна немал играч кој е вистински лидер на теренот, играч кој ќе остане вечно запаметен меѓу црвено-црните фанови. Да видиме дали Ибричиќ ќе ги оправда очекувањата и ќе ни помогне да прославиме нови успеси.