Вујо мајсторе!!!

Целосна спортивност на нашиот сегашен тренер на РК Вардар е човекот кој остави огромна трага во нашиот ракометен клуб во изминативе години. Веселин Вујовиќ е име кое има големо значење во ракометниот свет, ракометар кој своевремено е прогласуван за најдобар играч на светот, ракометар со кој се поврзани најголемите успеси на екс Југославија.

Роден во Црногорскиот град Цетиње во далечната 1961 година, Вујо својата ракометна кариера ја започнува во неговиот локален клуб, Ловќен. Интересно, покрај за ракометниот клуб на Ловќен, настапува и за истоимениот кошаркарски клуб. Пред ракометот и кошарката, прва љубов му била каратето, а како што и самиот вели, со каратето научил да се контролира и да го почитува противникот. За нашата јавност Вујо е познат како најтемпераментниот тренер во Македонскиот ракомет, па сите овие лични признанија дека од каратето научил да се контролира ги земаме со мала резерва. Самиот си признава дека во младоста бил доста темпераментен, низ смеа велејќи дека бранејќи ги девојките од Цетиње од "нападите" на врсниците од Будва, научил како машки да трпи ќотек. При еден ревијален дуел меѓу КК Босна и КК Ловќен во кој настапил и легендарниот Делибашиќ, Вујо добил комплименти дека е време да заигра за една кошаркарска екипа која има големи амбиции во Европа. Истовремено добил покана за настап во јуниорите на ракометната селекција на Југославија, покана за настап во кошаркарскиот клуб Босна од Сараево и покана од ракометниот клуб на Железничар од Сараево. На подготовките на јуниорската репрезентација, неколку негови колеги од Металопластика му раскажуваат за одличните услови во Шабац, а непосредно после тоа квалитетите на Вујо се забележани од екипата, која во тој период полека го превзема приматот во Југославија, Металопластика од Шабац. На 18 годишна возраст преминува во тимот кој понатаму ќе направи вистински бум во Европа, тимот кој ќе ја даде скоро комплетната прва постава на репрезентацијата на Југославија која ќе ги постигне своите најголеми успеси и која е главен виновник за понатамошниот развој на овој спорт на Балканот. Интересно, паралелно со настапите во Металопластика, Вујо тајно игра и кошарка за КК Ловќен. Во тоа време бил помал протокот на информации, па тешко можеле да се откријат вакви работи, иако полека сите сфаќале на кое место оди Вујо после завршувањето на ракометните натпревари на Металопластика. Откако еден локален весник напишал цела статија за кошаркарскиот дуел кој Вујо го решил во последните секунди, веќе се било кристално јасно. Од овие моменти неговата кариера и дефинитивно е само во ракометна насока.

Металопластика во тие години дава голем дел од јуниорските репрезентативци на Југославија, па генерацијата предводена од Вујовиќ станува светски јуниорски шампион. За прв пат во својата историја Металопластика ја освојува титулата во првенството на Југославија, а притоа шампионската титула не ја препушта на друг од 1981/82 до 1987/88. Во овој период Вујо освојува 7 последователни титули во составот на Металопластика, како и два куп трофеја. Клубот не застанува овде, во Европски рамки ја освојува титулата во ракометната лига на шампиони, и тоа на два пати во сезоните 1984/1985 и 1985/1986. Повредата на Вујо за финалето против Дукла од Прага е главната причина зошто Металопластика го губи финалето во сезоната 1983/84. Вујовиќ е опишуван како еден можеби најдобриот ракометар на сите времиња и со сигурност најдобриот лев бек во негово време. Одличен шутер кој разбива од 9 метри, торпедо со огромна креативност со која маестрално ги разигрува своите соиграчи и ги остава во зицер позиции за постигнување лесен погодок, тежок за чување, одличен во одбрана. Сите карактеристики на добар ракометар, собрани на едно место. Прогласен е за најдобар спортист на Југославија во 1985 година, а според ИХФ е прогласен за најдобар ракометар во 1988 година. На сениорската репрезентација на Југославија и носи сребро на СП во 1982 година, злато на СП во 1986 година во составот во кој игра заедно со Башиќ, Елезовиќ, Вуковиќ, Рниќ, Мемиќ, Портнер итн. На олимписките игри освојува злато во 1984 година и бронза во 1988 година. На олимпијадата во 1984 година, Вујо бил во постојан контакт со Мајкл Џордан кој бил на почетокот од својата кариера и вели дека токму од него ги научил "кошаркарските елементи" кои ги применувал во ракометната игра.

Вујовиќ е предводник во златните години на Југословенскиот ракомет, годините во кои ракометен центар била екс Југославија. 

Својата натамошна кариера ја продолжува во Барселона со која освојува уште една лига на шампиони, а истотака и еден куп други трофеи во домашното првенство. Играчката кариера ја завршува во Грањолерс.

На Македонската јавност, во тој период и е познат и по еден дуел кој вечно ќе остане запаметен во Македонската ракометна историја. Во последните години на доминацијата на Металопластика, токму Битолски Пелистер им е главниот ривал на теренот. Меѓусебниот дуел во Битола завршува со општа тепачка во која подебелиот крај го извлекуваат гостинските ракометари кои на крај успеваат да ја одбраната титулата. Овој текст добро ги опишува настаните на дуелот одигран во 1988 година. Тоа е и причината поради која Вујо како тренер на Вардар, секогаш имаше "топол" пречек во салата Младост.

За Битолчани сум сигурен дека и покрај се имаат голем респект за Вујовиќ, меѓутоа во тој период никој не можел да насети каква икона ќе стане Вујо за навивачите на Вардар. Михајло Михајловски во 2006 година го поставува Вујо за тренер на Вардар. Вардар станува двократен шампион на Македонија, по што Вујо ја превзема и јуниорската и сениорската репрезентација на Македонија. Сениорите ги води само во баражот против Словенија, додека на јуниорите е предводник во текот на целото првенство кое се одржува во Охрид. Доминацијата на Вардар во сениорскиот ракомет полека ја прекинува Металург кој посериозно почнува да вложува во своите редови. Го надиминуваат буџетот на Вардар и успеваат да ни одземат титула во сезоната 2007/08. Сезоната е одбележана со три нерешени натпревари и само еден триум од еден разлика на Металург во нашата сала. Притоа, во првото коло Вардар пропушти десет голови предност на полувреме во Автокоманда. Решавачкиот дуел се играше на наш терен и ни беше потребна само победа од еден разлика за да станеме шампиони. Дуелот заврши нерешено, а го одбележа тепачката од невидени размери во која специјалците удрија по нашите ракометари и ги избуткаа позади заштитната мрежа зад головите. Инцидентот се случи меѓу Вујо и судијата Ѓорѓи Начевски кој во текот на натреварот судеше во корист на Металург. Откако Начевски го бутна Вујо, овој се обиде да се пресмета физички, по што се приклучија и играчите на двата клуба, а мораше да интервенираат и специјалците кои потоа влегоа во клинч со нашите ракометари. Сметката беше наплатена во купот кој го добивме во нашата сала. 

Наредната сезона се сменија улогите. Првите два натпревари одново завршија со нерешен резултат, а решавачки беше третиот меч во кој после неколку одложени термини славевме со 8 разлика. Победивме и во четвртиот дуел, меѓутоа го загубивме купот.

Вујо донесе два првенствени трофеи и два купа во период од 3 и пол години, а клупата ја напушти на полусезоната од наредната сезона. Во сезоната 2008/09 ривалите од Автокоманда почнаа многу посериозно да вложуваат во ракометот, на нивната клупа седна Лино Червар, ни го купија капитенот Мојсоски како и неколку други играчи и направија подобар состав од нашиот. Ги загубивме првите два двобои во сезоната па шампионот веќе беше познат, уште пред да замине Вујо. Во овој период Вујо не однесе во ракометната ЛШ иако имавме доста лимитиран состав, а притоа заработи и неколку месечна суспензија откако одново го покажа својот темпарамент на едно Вардарово гостување во Швајцарија. 

Во Вардар се врати откако не успеавме да го победиме Гумерсбах во полуфиналето на Купот на ЕХФ во 2011 година. Единствената цел беше да се направи тим кој конечно ќе го симне засилениот Металург од тронот. Во Вардар во овие години се работеше доста лошо, се сменија многу играчи, имаше неправилна селекција, па Вујо доби задача да направи еден млад тим со играчи од целиот Балкан кои подоцна ќе бидат лидери на нашиот ракометен состав. Започна и проектот наречен регионална лига.

Она што никој не го очекуваше беше дека Вардар ќе стане првиот регионален шампион со победа над тогаш големиот Загреб на нивни терен и со триумф над Металург во финалето. Полека се наѕираше крајот на владеењето на Металург. Стравот во нивните редови беше се повпечатлив, па постојано на пресконференции пробуваа да го оцрнат името на Вујо преставувајќи го како насилник кој не дозволува фер ракомет. Своето си го одработуваа и медиумите на Минчо, како и судиите од нашата федерација, иако претседател на РФМ беше токму нашиот Михајло Михајловски. Пред дерби дуелот од првенството, ривалите од Автокоманда прати инспекција за да ги провери странците во нашиот состав, а истотака ни го купија и капитенот Тихомир Додер. Во меч со лошо судење и никакви услови за игра, по нерешеното прво полувреме, на крај загубивме со 9 разлика и уште тогаш се откажавме од титулата. Како последен дуел со нив, ни остана куп финалето. Одново Вардар доби срамно судење, а судиите и делегатот се правеа неми на константниот притисок од клупата на Металург. Како вистински лидер на една екипа, Вујо им врати со иста мера. Ја собра цела екипа и му се нафрли на судијата, на кого не му беше сеедно дали ќе продолжи со смешното судење во противничка корист. Штом добивме фер судење, буквално ги прегазивме и после долги години, освоениот куп во 2011/2012 беше првиот трофеј кој успеавме да им го украдеме од витрините. Нормално, во медиумите контролирани од Минчо, Вујо беше претставен како насилник, а Вардар како тим кој само со насилство може да стигне до титула. Ракометните лаици уште еднаш останаа излажани и не ја дознаа вистинската слика од теренот. Многу од фановите на Вардар му замеруваа на темпераментноста, му замеруваа што применуваше тактика во која го вадеше голманот за да имаме играч повеќе во напад, му замеруваа за купувањето странци, меѓутоа за Комити секогаш Вујо бил број еден. Прославата во парк остана запаметена по изјавата на Вујо:

-Можеби јас не сум најдобриот тренер на светот, но вие дефинитивно сте најдобрите навивачи на светот.

Наредната сезона беше сезона од соништата. Никој не очекуваше дека Вардар за брзо време ќе направи состав кој ќе стане страв и трепет во иднина. Вујо им даваше шанса на младите играчи како Карачиќ и Милиќ од кои првиот прерасна во бек од светски калибар, го врати во живот нашиот репрезентативен пикер Стоилов, го пронајде одбранбениот џин Абутовиќ, како и неговиот сонародник Драгаш, а што е најважно на секој играч му даваше подеднаква минутажа со цел постојано да имаме свеж состав на теренот. Често во неговите интервјуа знае да каже дека ракометот кој се игра денеска го нема вистинскиот шмек како раометот кој се играл во негово време. Порано судиите не толерирале брз центар, а во позициона игра е многу потешко да се постигне погодок. Вујо низ смеа знае да каже дека во оваа бркотница на теренот се изгубила убавината на играта, но токму под негова палка Вардар почна да игра модерен ракомет и и овозможи на Македонската јавност на дело да се увери што значи играње на брз центар. После долги години Металург конечно падна во Кале и тоа во првиот меч од СЕХА лигата. Гол на повратникот Прибак од 9 метри со удар по завршувањето на мечот. Еуфорија во Кале, гостите не знаат што им се случило, а во целиот тој хаос, се случува и инцидент меѓу навивачките групи по кои Вујо го остава печатот кој со ништо не може да се избрише од нашите срца. Својата храброст најубаво ја покажа кога се изложи на опасност за да ги спаси Вардаровите навивачи од полициските пендреци. Многу членови на Комити му должат голема благодарност, бидејќи Вујо во тие моменти не се постави како тренер на Вардар, туку како дел од нас, како најголемиот Комита меѓу нас. Вујо мајсторе, слоган кој се скандираше веќе подолго време, сега доби една сосема нова димензија. Во полуфиналето од СЕХА лигата во одлична атмосфера го елиминираме Металург, но го губиме финалето против Загреб. Металурзите слават што успеаа да ни го земат купот, после нашиот кикс во Струмица се уверени дека ќе ја освојат титулата уште на нивни терен, меѓутоа Вардар вади нерешено и цело првенство се решава на наш терен. Гостите не бираат начин да предизвикаат прекин на мечот и празнење на трибините, по што во 15-та минута доаѓа до тепачка на теренот и прекин на мечот. Судијата решава дека покрај другите, црвен картон треба да добие и Вујо, Исто како и во 2008 година, така и тогаш Вујо истрча еден почесен круг околу салата во кој се поздрави со сите во првите редови, а остатокот од мечот го водеше заедно со Комити на навивачката трибина. Металург конечно падна, Вардар е новиот шампион на Македонија.

И после се, федерацијата му доделува едногодишна казна на Вујо, по која тој спогодбено го раскинува договорот со нашиот клуб. Покрај неговото заминување, на почетокот од секој меч се скандира Вујо мајсторе, а изработен е и бајрак со неговиот лик, чест која досега не ја добил никој од играчите и тренерите на Вардар во било кој спорт. Кога би се прашувале фановите на Вардар, Вујо веројатно би бил и прв кандидат за претседател на СД Вардар. Македонските спортисти имаат многу да учат од овој великан на ракометната игра. Судбината сакаше токму тој да биде противнички тренер во последниот меч на РК Вардар во салата во која ја испишавме нашата историја. Гостување на Загреб на Вујо против Вардар во СЕХА лигата, како опростување со Кале и преселба во новиот спортски комплекс Јане Сандански. Натпревар кој предизвика бура од емоции на теренот и на трибините. "Вујо мајсторе", "Еден е Вујо", ечи од трибините во текот на целиот натпревар. Ниту една грамада како Вујо не успева да ги задржи емоциите и се расплакува, воодушевен од пречекот кој му го приредија оние за кои секогаш ќе биде најдобар, оние кои секогаш ќе му бидат број еден во срцето.

Да додадеме и еден мал податок кој е можеби помалку познат во нашата јавност. Имено, се смета дека нашиот моментален голман, Арпад Штербик, токму поради Вујо ја напуштил Српската национална селекција, бидејќи наводно како селектор на Србија, Вујо барал да им пуштат на Хрватите во меч на ЕП 2006 кој немал никакво значење за Србија, но победа на коцкастите им носела полуфинале. Штербик бил гласен во јавноста, по што бил избркан од репрезентацијата. Долги години двајцата не контактираат, па дури на дуелите во кои се среќаваат како противнички тренер и играч, воопшто не си пружале рака. После одредено време, Штербик вели дека за него Вујо е најдобриот тренер, а Вујо му испраќа честитки во моментите кога Штербик станува татко. 

На крај, Вујо фала ти за се што стори за нашиот ракометен состав и се надеваме дека еден ден одново ќе те видиме во црвено-црните бои.

Тивкиот Раул

Не знам дали се согласувате со тезата дека добар тренер е услов за успешен спортски колектив, но знам дека ќе се согласите дека РК Вардар го води тип на тренер кој знае да биде клучен фактор во остварување на победа во натпреварите. Сите се сеќаваме на трите сменети тренери на клупата на Вардар по само седум одиграни кола во групната фаза од ракометната ЛШ, но наеднаш тивко, без голема помпезност, каква што впрочем е целата негова кариера, Раул Гонзалез е именуван за прв тренер во клубот што докажа дека не е лесен залак ниту за Барселона, ниту за милионскиот ПСЖ и е со амбиции да се наметне за пласман меѓу најдобрите во ракометната ЛШ. На 22 Јануари беше презентиран пред македонската јавност и скромно пред медиумите ја изрази својата доверба во проектот наречен РК Вардар.

„-Благодарност до Сергеј кој ми даде прилика да работам во клуб со големи амбиции на меѓународната сцена. Ова е шанса која не се пропушта. Сигурен сум дека ќе го дадам максимумот за да ги исполнам задачите и целите кои се очекуваат од мене. Се заблагодарувам и за топлиот пречек се верувам дека брзо ќе се адаптирам во Скопје"

Не требаше да мине долго време пред Раул да стане тренер за почит, но најпрвин да се навратиме во годините од неговата играчка кариера.

Раул потекнува од градот Ваљадолид. Целата ракометна кариера ја поминува во истоимениот клуб од родниот град и игра на позицијата среден бек. Реалноста е дека во тој период во шпанскиот и европскиот ракомет доминира екипата на Барселона и во некои периоди Адемар Леон и Портланд Сан Антонио, па така Раул се нема радувано на многу трофеи. Со екипата на Ваљадолид успева само еднаш да го освои купот на Шпанија и тоа во крајно интересна завршница, каде во полуфинале ги надигруваат Сиудад Реал, а подоцна во финалето и екипата на Барселона која таа година е европски вицешампион.

Член е и на шпанската репрезентација со која настапува на европските и светските првенства, и има освоено сребрен медал од европското првенство што се одржува во Шпанија во 1996 година. Но, како најголем успех на неговата генерација е освојувањето на третото место и бронзениот медал на летните Олимписките игри во истата 1996 година во Атланта, САД.

Во 2005 година Раул се решава да стави крај на својата ракометна кариера. Дресот со број 14 кој го носел е повлечен од употреба во чест на неговата 17 годишна лојалност кон клубот. Доколку ги прашате симпатизерите на Ваљадолид кој е најдобар среден бек според нив, без размислување ќе ви одговорат Раул Гонзалез. За публиката на Ваљадолид, Раул важи за еден од најугледните амбасадори на клубот. Неговата скромност иде до таму што при една анализа на шпанските медиуми за тоа кои личности ги имаат одбележано последните 20 години во ракометот во Шпанија, он е номиниран во друштво со Талант Душебаев и Енрик Масип, вест на која скромно одговара со:

 „Сеќавањата се тесно поврзани со времето во кое што живееме, па луѓето често сакаат да го направат да изгледа најдобро она што во моментот го гледаат. Почестен сум од споредбата што ја правите, но јас и понатаму сметам дека Мануел Мартин е најдобар шпански ракометар.“

Раул во тренерските води:

Познато е дека како тренер Раул се каратеризира со особини како скромност, коректнoст, трудељубивост и посветеност во работата која ја врши, исклучително воспитана личност која не се вмешува во инциденти на теренот и вон него, а особено воодушевува како интелегентен аналитичар кој знае што е лојалност спрема клубот. Два месеци после завршувањето на играчката кариера Раул станува дел од стручниот штаб на Суидад Реал. Тој ја добива довербата уште од самиот старт, па сега не само што е задолжен за физичкиот дел од подготовките и тренинзите на тимот, тој добива задолженија и за стратегиската подготвка на тимот. Главен тренер на екипата е ексцентричниот Талант Душебаев. Двата тренери се разликуваат во голема мера, но вистината е дека Раул го кроеше тренерскиот занает под палката на Талант, иако јасно е дека не превземал многу од неговите манири. Сепак, беше помошник во екипата која запиша три титули во ЛШ од кои две беа освоени една по друга.

По турбуленциите што се случија со банкротот на Реал Суидад и подоцна на Атлетико Мадрид, РК Вардар и Самсоненко превземаат храбар потег и Раул Гонзалез станува главен тренер на РК Вардар.

Во оваа една година Раул го издигна клубот на едно поинакво ниво. Професионалноста и желбата за победа станаа препознатлива особина на овој тим на Вардар. Превземањето на тренерската позиција во РК Вардар беше меч со две острици за Раул. Прва работна задача како главен тренер на една екипа и тоа во екипа која смени голем број на тренери во краток период и екипа од која јавноста има се поголеми очекувања.Но, уште потешко беше да ја добие довербата на фановите поради легендата Веселин Вујовиќ кој го водеше Вардар во минатото и секогаш беше опција број еден за тренереската позиција според Вардаровите фанови. Раул одлично се справи со притисокот што му го донесе тренерското сточле па уште во првата сезона нанижа неколку успеси. На колена пред Вардар се најде актуелниот европски првак Хамбург и тоа по победа во гости која во голема мера одеше на името на Раул Гонзалез. Европа дозна за дрскоста на Вардар и веќе сите беа претпазливи кога играа против нашиот ракометен миленик. Бевме толку блиску до завршницата во Келн, но екипата на германскиот Фленсбург како и во целата завршница и освоената титула европски првак, така и во четврт-финалниот натпревар со Вардар едноставно се провлече поради факторот среќа. До крај  на сезоната и последиците од несреќното збогување со завршницата во Келн, Раул и екипата ја оставија можеби единствената црна дамка во неговиот престој во Скопје. Вардар ја загуби домашната титула која гарантираше учество во групната фаза на ЛШ. Вистината е дека вината не можеме да ја префрлиме само на Раул, тие два првенствени натпревари против главниот конкурент беа проследени со низа преседани од кои едниот беше одлуката на управата, домашниот натпревар да го играме во салата „Борис Трајковски“. Ја загубивме битката, но не и војната. Вардар продолжи да расте како клуб, а ЕХФ го препозна тоа и наредната година Вардар доби директно место во групите на ЛШ.

Годинава имаме екипа по мерак, започнавме фуриозно, но после првите проблеми со повреди екипата западна во мала криза. Зимската пауза дојде во вистински момент, па за очекување е дека тимот ќе се врати на нивото од почетокот на сезоната. Вистината е дека Раул ги доби симпатиите на фановите на Вардар, добивме и впечаток дека го надминавме германското проклетство кога е во прашање ракометот. Вардар стана симбол за убав ракомет и често сме дел од изборот на најдобрите потези на колото. Одбраната како да затаи кога беше најпотребно, но за воља на вистината одбраната беше на најголем удар после проблемите со повредите. Се надеваме дека нема да останеме така куси и во продолжението па додека целата јавност е свртена кон СП во Катар, Раул цели некое засилување што ќе донесе поголеми успеси во иднина.

Европската одисеја на ФК Вардар во летото 2003 година

И самиот кога ќе се сетам на Вардаровата Европска епизода во летото 2003 година, се прашувам дали одново ќе бидеме толку блиску до пласман во групната фаза од лигата на шампионите. За оние помладите ќе се обидеме да барем малце да ви отсликаме што се случуваше во тоа лето 2003 година.

Вардар во 5-ти пат ја освои титулата шампион на Македонија и се здоби со правото за настап во квалификациите од ЛШ. Непосредно по завршувањето на сезоната, кормилото на Вардар го превзема Зоран Стратев, кој доаѓа како замена на најтрофејниот наш тренер, Ѓоко Хаџиевски.
Клубот на почетокот не покажува големи амбиции за Евриоската сцена. Екипата е составена од млади играчи кои бараат шанса за трансфер во некоја посилна Европска лига, а тука се наоѓаат и неколку интернационалци во составот кои го чинат костурот на тимот.
Во Вардар веќе се наоѓаат Брага, Петков и Оливеира, а клубот дополнително го засилуваат Блесинг и Вандаир кои во изминатата сезона како позајмени играчи играа во Цементарница, која истотака беше спонзорирана од нашиот спонзор Слободан Вујчиќ - Брацо. Цементарница беше актуелен освојувач на купот, кога во историското финале благодарение на головите на Вандаир успеа да ја совлада Слога и да дојде до првиот трофеј во независна Македонија. Од тоа што го имавме видено од Вандаир, сите очекувавме дека ќе бидат одличен тандем со Оливеира и Бугаринот Марио Петков. Во клубот дојде и Бранковиќ како засилување на одбраната кое за воља на вистината не беше засилување од највисок калибар.

Вардар беше носител во ждребката од првото коло и како противник го доби Велшкиот првак, Бери Таун. На 16 јули 2003 година се одигра натпреварот од првото квалификационо коло на Градскиот стадион во Скопје. Полуаматерите од Велс беа лесен залак за нашиот тим кој со победа од 3-0 веќе си го обезбеди пласманот понатаму и дуелот со Руската ЦСКА Москва.
Вандаир одлично се покажа на деби мечот кога постигна 2 погодоци, а еднаш стрелаше Дејан Ристовски. Вардар можеше да слави и поубедливо откако Начевски промаши неколку изгледни шанси, но истотака резултатот можеше да биде и поинаков откако на 0-0, Муарем Зекир успеа да одбрани сто процентна шанса за гостите од Велс.

Извештај од мечот:
Стрелци: 1-0 Вандеир 37. минута, 2-0 Ристовски 49., 3-0 Вандеир 69. минута. Градски стадион во Скопје. Гледачи: 7.500. Судии: Асаф Кенан (главен), Абед Ал-Рамили и Нимир Абу-Заид (сите од Израел).

Вардар: Зекир, Ристовски, Ѓошевски, Бранковиќ, Веселиноски, Блесинг, Грозданоски (од 78. минута Тасевски), Герогиевски, Петков (63. Оливеира), Захариевски, Вандеир (81. Начевски). Тренер: Зоран Стратев.

Бери таун: Овендејл, Џарман, Лојд (67. Котерејл), Јенкинс, Морган, Филипс, Малој (75. Кенеди), Френч, Морали, Рамасут, Акинфенва (62. Окуае). Тренер: Кенет Браун.

Македонските екипи кои играа во квалификациите за ЛШ сеуште чекаа на првата гостинска победа и јавноста беше убедена дека Вардар ќе ја донесе првата победа од гостувањето во Велс. Меѓутоа, очекувањата за понатамошен успех на Вардар се намалија откако во Велс бевме непријатно изненадени и игубивме со 2-1.
Уште на стартот од мечот губевме со 1-0, но Оливеира израмни на 1-1 во вториот дел и предвреме ги отпиша домаќините. Велшаните погодија за пирова победа, додека ние со вкпен резултат од 4-2 веќе со мислите бевме на гостувањето во Москва.

Извештај од реваншот со Бери Таун:
Стрелци: 1-0 Џарман во 1. минута, 1-1 Оливеира во 60., 2-1 Морали во 62. минута. Жолти картони: Рамасут (Бери таун), Оливеира, Вандеир и Захариевски (Вардар). Стадион: Џенер парк. Гледачи: 1.000. Судија: Сергеј Капанин (Казахстан).

Бери таун: Овендејл, Џарман, Кенеди, Морган, Филипс, Френч, Морали, Рамасут (од 85. минута Џенкинс), Акинфенва, Котерал (76. Малој), Окуае (76. Мос). Тренер: Кени Браун.

Вардар: Зекир, Веселиноски, Ѓошевски, Блесинг, Трајчев, Петков (46. Оливеира), Захариевски, Ристовски, Георгиевски (83. Божиновски), Бранковиќ, Вандеир (90. Милевски). Тренер: Зоран Стратев

Клубот во тие моменти имаше и конфликт со младиот Дарко Тасевски од кого се очекуваше многу во престојната сезона, играч кој се обиде да потпише за Земун во преодниот период правдајќи се дека мислел дека не е под договор со Вардар. Сепак, недоразбирањата беа решени и тој му се стави на располагање на Зоран Стратев.
Пред заминувањето во Москва скоро никој немаше никакви очекувања за триумф во Руската престолнина, Изјавите беа умерени иако потајно сите се надеваа на поволен резултат. Додуша под поволен резултат се подразбираше што поподнослив пораз, односно негатива која би се надополнила пред полниот Градски.

- Неблагодарно е да се прогнозира резултатот, но ако дадеме еден, а не примиме повеќе од три гола, тоа ќе биде добар резултат пред реваншот следната недела. А, потоа, пред полн стадион во Скопје, можеме да се надеваме и на пласман понатаму. Но, во дуелот со Русите се е можно. Не треба да се залетуваме, туку треба да бидеме умерени оптимисти. Најверојатно ќе отстапам од играњето со три играчи во линија одзади. Против брзи играчи како тие од ЦСКА, страв ми е да играм во линија. Затоа, капитенот Веселиноски, ќе игра малку поповлечено, на позицијата либеро. И средниот ред ќе биде со повеќе фудбалери, а во нападот сигурен е Вандеир. Ако играм со втор шпиц, Оливеира има предност пред Петков за овој меч, но и тој би играл повеќе во средината - вели Стратев.

За разлика од сегашноста кога можеме да најдеме резултати и од Пакистанска четврта фудбалска лига, во тоа време ретко кој можеше да се пофали со добар интернет, а ниту Македонската телевизија не беше заинтересирана за вршење на директен пренос од Москва. Сепак, постоеше радио пренос на Македонското национално радио.
На денот се сеќавам како да беше вчера. Топло време, крај на јули, испразнето Скопје и попладне кое секогаш го минувавме во маалски фудбал. Еден од другарите носеше радио со кое од време на време го слушавме натпреварот. ЦСКА доминираше во првиот дел и само стативата беше виновник што не губевме со 2-0. Во второ полувреме Вардар се консолидираше и стануваше опасен по контра напади.
- Вардар води 0-1, Гроздановски дал гол - на цел глас вика другарот кој беше најблиску до радиото.
Уште не се соземавме од радост по првиот гол, а веќе се слушаше и радоста за вториот погодок за Вардар. Одново од контра напад, Вандаир дојде до третиот Европски погодок за големо водство од 0-2.
За жал пред последниот свиреж на судијата примивме погодок за да се задржи неизвесноста пред дуелот во Скопје. Кој очекуваше дека првиот триумф на Македонска екипа на гостински меч од квалификации во ЛШ ќе го оствариме токму против екипа како ЦСКА и тоа сред Москва?
Руските медиуми го прогласија Чинеду Блесинг за играч на натпреварот, а играчите имаа еден куп пофалби за одличната тактика на Стратев.

-Тренерот не насочи кон победата, и покрај високата класа на противникот - изјави  Грозданоски.
-Вардар победи благодарение на стриктната примена на тактиката на Стратев - прецизна одбрана и брзи контри- изјави Дос Сантос Вандаир.

Валери Газаев, тренерот на ЦСКА Москва, сеуште се надеваше на повисок триумф во Скопје, додека изјавите на Стратев истотака беа претпазливи:
- Сакавме да ги загрозиме со контранапади и имавме среќа што постигнавме два гола од три шанси. Знаевме дека ЦСКА е силен тим и затоа ја поставив таа тактика. Сепак, таква игра нема двапати да даде плод. Ќе имаме екстремно тежок меч в среда, бидејќи овој резултат не гарантира ништо - рече Стратев.

головите од натпреварот:

Извештај од мечот:
Стрелци: 0-1 Грозданоски 54. минута, 0-2 Вандеир 64., 1-2 Кириченко 90. минута. Жолти картони: Кусов кај ЦСКА, а Захаревски и Зекир кај Вардар. Стадион на Динамо Москва. Гледачи: 12.000. Судија: Стефано Фарина (Италија).

ЦСКА: Акинфеев - Шемберас, Шершун, Евсиков - Гусев, Рахимиќ, Лајзанс (од 58. минута Кусов), Јарошик, Јановски, Гониев (од 34. Кириченко) - Попов (од 78. Самодин). Тренер: Валериј Газаев.

Вардар: Зекир - Веселиноски, Блесинг, Бранковиќ - Ристовски, Георгиевски (од 77. Божиновски), Гроздановски (од 85. Милевски), Захариевски, Ѓошевски - Трајчев, Вандеир (од 79. Оливеира). Тренер: Зоран Стратев.

Скопје е во фудбалска еуфорија. Картите за натпреварот се по популарна цена, 200 денари за јужната трибина и по 100 за северната. Пуштени во продажба се 11 500 карти, а голем проблем е тоа што се реновираат западната и источната трибина, па дополнително е смален вкупниот капацитет на Градскиот стадион. Продажбата оди како алва и Русите веќе знаат дека во Скопје ќе ги чека пекол.
Вардар се соочува со повреди на неколку играчи, Васоски и Спасовски се аут, на повреди се жалат Грозданоски и Јовица Трајчев, но затоа како џокер се спрема Брага кој не настапи на досегашните мечеви од квалификациите во ЛШ.
ЦСКА Москва го купува Ивица Олиќ, но за наша среќа не успева да го регистрира на време за возвратниот дуел во Скопје.
Изјавите на нашите играчи се претпазливи. Стратев знае дека Газаев е стар лисец и нема да нападне безглаво уште од самиот старт на мечот. Сите се свесни дека победата од 1-2 не е никаква гаранција за пласман понатаму, но знаат дека ние сме оние кои имаме поголеми шанси да просперираме.
Клубот се наоѓа во карантин во текот на целата недела, а истотака бележиме и настап во Македонскиот куп, во кој постигнуваме победа од 1-16 против Пролетер од Македонски Брод, меч во кој Бугарскиот интернационалец Петков постигнува дури 8 погодоци, а 4 пати на листата се запишува и Мисердовски.
Пролетер - Вардар 1-16 (Косановски 88 - Петков 11, 25, 28, 32, 46, 57, 59, 60, Мисердовски 54, 75, 82, 85, Начевски 13, 41, Божиновски 79, Георгиевски 29)

Дојде денот за историски пласман во третата квалификациска фаза од лигата на шампионите!
Шести август 2003 година беше денот кога една Македонска екипа за прв пат помина две кола во квалификациите од ЛШ. Стадионот беше исполнет неколку часови пред почетокот на натпреварот. Место за паркирање не можеше да се најде во радиус од неколку километри од стадионот. Штама на секоја улица во Скопје, оние кои не стигнале до карти се пред радијата во очекување на преносот од мечот, бидејќи во согласност со управата на Вардар беше решено да нема телевизиски пренос. На натпреварот му претходат низа инциденти низ Скопје. Најпрвин навивачите на ЦСКА се нападнати од навивачите на Слога на Бит пазар, а потоа има масвона тепачка меѓу Комити и Руските навивачи сред кафулињата на плоштадот во Скопје. Четворица Руси со повреди се префрлени во болница, а еден е задржан на повеќедневно лекување. Стадионот е преполн, наместо 11 500 гледачи, има повеќе од 15 000 луѓе од слободна проценка. Свое место на трибините има и претседателот Борис Трајковски кој беше голем љубител на спортот. На јужната трибина нема место ни игла да се фрли. Скалите се преполни со луѓе кои седат на истите. Комити се наоѓаат во делот до западната трибина, додека навивачите на ЦСКА се наоѓаат во импровизираниот кафез до источната трибина.
Гостите притиснаа уште на стартот и како на филмска лента се нижеа шансите пред нашиот гол. Голманот Зекир на три пати ја спасуваше нашата мрежа при налетот на Попов и Гогниев. Конечно по една грешка на Блесинг, Гогниев една одбиена топка ја спроведе во нашата мрежа за шок на трибините. Вандаир имаше шанса да израмни набрзо, но со глава го промаши празниот противнички гол. Крвта во вените на Вардаровите навивачи се замрзна на два пати откако ЦСКА Москва постигнуваше погодоци кои беа поништувани поради офсајд.
На полувреме Руските навивачи запалија пиротехника и истата ја фрлија накај фановите на Вардар. Одново се случи огромен инцидент кога имаше масовна тепачка меѓу Руските навивачи и публиката на Вардар, како и членови на Комити кои успеаа од едниот крај да стигнат на другиот за да се пресметаат со противниците. Стартот на второто полувреме доцнеше, бидејќи делегатот не дозволуваше да стартува мечот дури не се смират страстите на трибините.
Откако се среди ситуацијата, започнаа и решавачките 45 минути. Нашите пулени на крилјата на црвено-црните навивачи почнаа да играат многу подобро. Најпрвин Оливеира изби сам пред противничкиот гол, меѓутоа биеше крај стативата. Потоа пресеовме една противничка акција, имаше двојно проигрување меѓу Захариевски и Оливеира, а вториот несебично додаде до Вандаир кој погоди за 1-1.
До ден денес се ежам кога ќе ми текне каква експлозија имаше на трибините. Вандаир го фрли својот дрес и ја покажа својата добро препознатлива маица 100% JESUS.

И во моментиве кога го постирам ова видео, сеуште ми течат солзи радосници. Момент кој сигурно ќе го памети секој искрен Вардаров фан. Предноста на гостинот беше анулирана, но сега требаше да се одбраниме. Гостите на два пати се заканија, меѓутоа среќата ги следи храбрите. При последната шанса на ЦСКА, топката го погоди Бранковиќ на гол линијата, по што судијата свирна крај на двомечот и славјето можеше да почне.
Загрми ОЈ ВАРДАР МАКЕДОНСКИ, додека набрзо улиците се обоија во црвено-црните Вардарови бои.

- Да ви кажам право, се исплашив кога Русите постигнаа гол. Потоа, во вториот дел, на ризик ставив уште еден напаѓач. Имаме плашливи фудбалери, кои кога во второто полувреме собраа храброст покажаа дека и тоа како знаат да играат фудбал. Во првото полувреме бевме во подредена ситуација, но не по наша желба, туку ЦСКА не ни дозволи да развиеме игра. Ова е историски пласман. Пред нас се уште натпревари во Европа и, како и досега, нема да се предадеме лесно - рече Стратев.

Извештај од реваншот:
Стрелци: 0-1 Гогниев 31. минута, 1-1 Вандеир 65. минута. Жолти картони: Зекир (неџентлменски однос) кај Вардар, а Евсиков и Шершун (двајцата за груба игра) кај ЦСКА Москва. Градски стадион во Скопје. Гледачи: 14.000. Судии: Виктор Хозе Ескинас Торес (главен), Ривера Чирино и Кос Мендоса - сите од Шпанија. Делегат: Роберт Стерк (Белгија). Контролор на УЕФА: Питер Џонс (Англија).

Вардар: Зекир - Веселиноски, Блесинг, Бранковиќ - Трајчев, Ристовски (од 75. минута Брага), Захариевски, Грозданоски (56. Оливеира), Георгиевски, Ѓошевски - Вандеир (70. Петков). Тренер: Зоран Стратев. Статистика: корнери: 3; удари: 5; удари во гол: 2; офсајди: 2.

ЦСКА Москва: Мандракин - А. Березуцкиј, Шершун (63. Лајзанс), Евсиков - В. Березуцкиј, Рахимиќ, Јановски (46. Кириченко, 72. Самодин), Јарошик, Гусев - Гогниев, Попов. Тренер: Валериј Газаев. Статистика: корнери: 3; удари: 8; удари во гол: 4; офсајди: 5.

Немаше простор за долго славење, бидејќи веќе за една недела ни доаѓаше на гости Чешкиот великан Спарта од Прага. Вардар можеше да добие многу потежок противник во оваа фаза, па затоа оваа ждребка се сметаше за поволна.
Пред првиот дуел со Спарта, го игравме првото коло со Брегалница во првенството кога пред 2000 гледачи на Градски, со голот на Вандаир во последната секунда славевме со 2-1.
Лацио, Бенфика, Њукасл, Челзи беа само дел од екипите со кои можеше да игра Вардар, меѓутоа и Спарта Прага предводена од великанот на Чешкиот фудбал, Карел Поборски не беше воопшто наивен противник. Ги имаа репрезентативците Томаш Хубшман и Јаромир Блажек, како и опасните Немец, Сионко и Глушчевиќ,
Пред мечот УЕФА неколку пати апелираше дека овојпат нема да толерира преполнување на стадионот и дека ќе следуваат драконски казни за Вардар ако одново биде надминат капацитетот. Мерките особено беа заострени по низата инциденти во претходниот меч со ЦСКА Москва. Картите за првиот дуел беа по цена од 200 денари за југ и 150 за север. На мечот со ЦСКА Москва дури 2000 фанови со платени карти не успеаа да влезат на стадионот, па затоа Вардар како клуб воведе низа безбедносни мерки со цел сите кои набавиле карти да успеат да влезат на трибина. Се бараше карта повеќе, па дури и купената карта не беше никаква гаранција дека сигурно ќе го проследиш овој историски меч за Вардар. Клубот најави премија од 2500 евра по играч во случај на победа над Спарта Прага во првиот дуел.
Гостите беа воодушевени од атмосферата на мечот Вардар-ЦСКА, но очекуваа да одат понатаму.

- Нема да ни биде лесно во Скопје. Сепак, нашиот тим е искусен за да подлегне на таква атмосфера. Поголем проблем може да ни претставува жешкото време. Вардар е квалитетен штом ја елиминира ЦСКА, но со недостатоци кои ние ќе се потрудиме да ги искористиме. Нема да го потцениме противникот, што беше грешка на ЦСКА - изјави Котрба за чешките медиуми по мечот Вардар - ЦСКА Москва, кој го следеше во Скопје минатата среда,
воодушевен од атмосферата во публиката

Ако сите мислевме дека точката на вриење беше постигната на дуелот со ЦСКА Москва, тогаш не можевме ни да пртепоставиме што ќе се случува на дуелот со Спарта Прага. Трибините беа уште по исполнети од дуелот со ЦСКА, еден куп луѓе со карти останаа пред затворените врати, потоа протестираќи и барајќи клубот да им ги врати парите, а кај полицијата владееше тотален немоќ за да ги спречи навивачите на Вардар да го прескокнат ѕидот позади западната трибина и да ја наполнат истата многу повеќе од вкупниот капацитет.  Стадионот крцаше, и веројатно имаше околу 20 000 гледачи, а верувам дека и 100 000 да собираше Градски, истиот ќе беше наполнет. Под будното око на подоцна познатиот судија од Норвешка, Терје Хауге и пред огромна поддршка од Вардаровите фанови започна и решавачкото трето коло.
Мечот почна мирно, иако Спарта имаше неколку полушанси преку Сионко. На првата поголема возбуда се чекаше до 30-тата минута. Се можеше да биде поинаку доколку Оливеира ја реализираше 100% шанса. Доби топка во празно, непречен од никого имаше дуел еден на еден со голманот Блажек, меѓутоа се заплетка и топката му избега од нозете. Оној кој беше една од најаките алки во нашиот состав, голманот Зекир, овојпат потфрли. Спарта преку Поборски имаше навидум безопасен слободен удар од страна, но топката отскокна во нашиот шеснаесетник и покрај заспаниот Вардаров голман, заврши во стативата, а потоа и во мрежата. Уште не се соземавме од овој шок, а набрзо се случи и клучниот момент кој практично го реши овој двомеч.
Скандал и неправда за која сеуште не можеме да му опростиме на Терје Хауге. Најпрвин Хауге досуди непостоечки слободен удар за Спарта на 20-тина метра од нашиот гол. Зекир сеуште го местеше нашиот жив ѕид, а Веселиновски ги местеше чорапите на едно метро од изведувачот на слободниот. Судијата стоеше до изведувачот Глушчевиќ и не даде никаков знак да биде изведен слободен удар. Изненадно Глушчевиќ биеше и лесно ја погоди не бранетата мрежа. Дури и самите гостински играчи очекуваа голот да биде поништен, меѓутоа Хауге покажа на центарот. Лавина од негодувања имаше од нашите играчи, а полицијата спречи поголем инцидент откако неколку гледачи од јужна ја прерипаа оградата и пробаа да го нападнат Норвешкиот судија. Кога судиите се упатија кон соблекувалните, од трибините беа фрлени еден куп тврди предмети кои го скршија плексигласот на тунелот кој од тревата водеше до соблекувалните.
Во второт полувреме проработе Македонскиот инает.
Начевски и Оливеира играат одлична акција, која Бразилецот со прекрасен волеј ја користи за намалување на водството на 1-2.
Во игра влегуваат Брага и Петков, а Брага на два пати е грубо фаулиран од Поледица по што Спарта Прага на дваесетина минути до крајот останува со играч помалку.
На теренот влегува и младиот Дарко Тасевски кој веднаш го покажува својот квалитет. Изнуди слободен удар, нафрли и го погоди Славчо Георгиевски на кого не му беше тешко да израмни на 2-2. Нова експлозија на трибините, Славчо доаѓа до јужна додека трибината е практично пред целосно распаѓање од славјето на навивачите. Запад и север грмат, а Вардар добива поддршка од тогаш двете разделени групи Комити и Лојал Фанс. Сите се желни за пресврт, бидејќи остануваат 15 минути во кои Вардар има и играч повеќе на теренот. Меѓутоа, наместо целосен пресврт, на сцена стапува нашето неискуство, па Блесинг губи една топка, Поборски доаѓа во шанса и бие крај лошо поставениот Зекир за студен туш во последната 90-та минута.
Победа на Спарта од 2-3, меѓутоа нашите момчиња изиграа херојски и никој не им замеруваше за поразот. Напротив, сите беа убедени дека имаме што да понудиме на реваншот и дека можеме да дојдеме до изненадување.

- Тоа е неспортски гол. Нема да ја коментирам неговата регуларност, но Спарта се покажа како нефер тим. УЕФА се залага за фер плеј и големите екипи секогаш треба да бидат големи. Тоа вечерва не се случи со Спарта. Апсолутно сум незадоволен од судењето. За разлика од претходните мечеви, сега имавме необјективно судење. Ни недостасуваше среќа, која во претходните мечеви ја имавме. Имавме голем противник, искусен, кој знаеше да ги казни нашите грешки. Примивме три гола, кои не требаше да ги примиме. На играчите не треба да им се забележи на играта, борбеноста, храброста. Гинеа на теренот. Задоволен сум и од играчите и од публиката, му дадовме достоен отпор на еден европски гигант. Вториот дел го одигравме фантастично, борбено, не им допуштивме да излезат од 16-никот. Битката ја загубивме во средниот ред. Немаме доволно квалитетни играчи за врска - рече Стратев.

Извештај од мечот со Спарта Прага:
ВАРДАР - СПАРТА 2-3 (0-2)

Стрелци: Оливеира во 60 и Георгиевски во 73 за Вардар, Поборски во 36 и 90 и Глушчевиќ во 40 за Спарта. Жолти картони: Зекир, Ристовски (Вардар); Поледица (Спарта). Црвен картон: Поледица (Спарта) во 70. мин. Градски стадион во Скопје. Гледачи околу 18.000. Судии: Терје Хојге (главен), Стеинар Холвик, Оле Херман (помошници). Делегат: Адријан Титкомб (Англија)

ВАРДАР: Зекир - Веселиноски, Блесинг, Бранковиќ - Ристовски, Захариевски, Георгиевски, Грозданоски (Тасевски од 67.), Начевски (Петков од 60.) - Оливеира (Брага од 60.), Вандеир. Тренер: Стратев.

СПАРТА: Блажек - Петраш, Хибшман, Јохана, Поледица - Поборски, Немец, Ковач, Јежек (Михалик од 68.) - Сионко, Глушчевиќ (Флахбарт од 74.). Тренер: Котрба.

Како увертира за реваншот во Прага имаме дерби дуел со Слога Југомагнат во првенството. Пред 3000 гледачи, Чаирскиот ривал паѓа со 1-0 на Градски, а стрелец на голот е Марио Петков. Голем хендикеп од овој меч е што се повредува Тасевски кој само што влезе во одлична форма, но добрата вест е што по суспензијата се враќа Ѓошевски, како и претходно повредените Александар Васоски и Спасовски.

Реваншот во Прага конечно беше пренесуван на телевизија. Нашите момци тргнаа како да им е последен меч во животот, Вандаир промаши две шанси по додавањата на разиграниот Ристовски, за потоа да му даде одличен пас на Захариевски, кој мораше да бие подобро од одличната шанса. И покрај лошиот удар, домашниот голман Блажек со крајни напори спаси сигурен погодок. Во моментите на целосна доминација на Вардар, Славчо Георгиевски погоди за 0-1, за враќање на надежта во нашите редови. Но, одново среќата не беше на нашата страна. Ако некој е виновен што не го почувствувавме настапот во групната фаза од ЛШ, тоа сигурно е Карел Поборски. Практично, сам ја однесе Спарта во нареднта фаза. Од навидум безопасна акција извади одличен удар од далечина и постигна вистински еврогол. Гого Јовчев кој го замени Зекир на овој меч бранеше одлично до тој момент, но во оваа ситуација беше немоќен да стори нешто по ударот на екс играчот на Манчестер Јунајтед и Лацио.
Во второто полувреме ние како сеуште да бевме под шок од израмнувачкиот гол на домашните, па мораше Јовчев на два пати да го спасува нашиот гол. Одличните интервенции на Јовчев како да ги осоколија нашите играчи, па тргнавме во нов поход кон противничкиот гол. При еден корнер, Оливеира одлично врато до Блесинг кој со силен удар ја искина мрежата на Блажек, за ново водство на Вардар. Тука требаше да го зададеме крајниот удар, особено што домаќините паднаа на физички план. Замислете, во не толку далечно минато сме имале состав кој бил физички доминантен против еден познат Европски противник, нешто што не можеме да го замислиме во сегашноста. Одново, човекот на одлука е Поборски, по нова не толку опасна акција на Спарта, ги измамува Блесинг и Бранковиќ, кои лошо покриваат и дозволуваат топката да дојде до Сионко на кого не му е тешко да го совлада Јовчев од одлична позиција. Резултатот е одново во егал, 2-2. На Вардар му треба уште еден гол за да обезбедиме продолжение. Стратев фрла се на нападот, па шанса добива и Мисердовски. Сепак, никогаш не добивме 100% шанса за постигнување на трет гол. Во последната акција, имаше неколку добри комбинации пред противничкиот гол, но Петков не се реши да бие туку додаде до Оливеира, па шансата пропадна. Последниот удар го имавме преку Мисердовски кој во 95-тата минута можеше да стане херој во нашите редови, меѓутоа биеше млако крај противничкиот гол.
Славјето на Чесите можеше да почне, а тука беше и крајот на нашата одисеја во квалификациите за ЛШ. Нашите момчиња ги заслужија сите аплаузи за тоа што цело лето не држеа во голема Европска еуфорија, што ни ја вратија вербата дека и ние можеме да направиме некој успех во ЛШ. За жал, најдобрите играчи понатаму беа распродадени, а и самите знаевме колку години чекавме за наредната титула...

- Наивноста и неискуството беа пресудни за нашата елиминација. Примивме премногу наивен втор гол, по низа врзани грешки. Спарта е искусен тим, знаеше да го искористи тоа, впрочем нејзините играчи имаат безброј вакви средби во нозете. Се на се, јас сум задоволен како ги одигравме квалификациите. Задоволен сум од вчерашниот резултат, бидејќи и нерешено со Спарта на гости е успех. Незадоволен сум воопшто од севкупниот резултат, бидејќи бевме многу блиску до групите во Лигата на шампионите. Вториот гол од Скопје многу не оддалечи. Можеби малку се уплашија нашите играчи во моментите кога требаше да се зададе решавачкиот удар. Сето тоа е плод на неискуството. Токму тоа неискуство си го направи своето. Имаше еден вид психички притисок. Морам да бидам задоволен, бидејќи сепак покажавме дека не сме далеку од европската елита. Отсуството на Ѓошевски, Васоски и Тасевски беше ненадоместливо. Како и да е, остануваме во Европа, со надеж дека ќе добиеме атрактивен противник за нови спектакли  - вели Зоран Стратев, тренерот на Вардар.

Каде ќе ни беше крајот ако за овој меч го имавме на располагање целиот наш состав...

Извештај од мечот:

СПАРТА ПРАГА - ВАРДАР 

2-2 (1-1)

Стрелци: 0-1 Георгиевски 30. минута, 1-1 Поборски 34., 1-2 Блесинг 64., 2-2 Сионко 83. Жолти картони: Петраш, Збончак (Спарта), Оливеира и Бранковиќ (Вардар) - сите за груба игра. Стадион: "Тојота арена". Гледачи: 12.500. Судии: Стефан Бре (главен), Лионел Дагорн и Паскал Желбер - сите од Франција

Спарта Прага: Блажек - Петраш, Хибшман, Јохана, Збончак - Поборски, Ковач, Немец, Јежек (од 59. Михалик) - Глушчевиќ (од 70. Сионко), Јун (од 90. Кинцл). Тренер: Јиржи Котрба.

Вардар: Јовчев - Блесинг, Веселиноски, Бранковиќ - Ристовски, Брага - Грозданоски (од 64. Петков), Захариевски, Георгиевски - Оливеира, Вандаир (од 82. Мисердовски). Тренер: Зоран Стратев.

Во случај да се пласиравме во групите на ЛШ, во Скопје ќе гостуваа екипите на Челзи, Лацио и Бешикташ. Сепак, настапите ги продолживме во купот на УЕФА каде што во Рим против Рома загубивме со 4-0, а на Градски извадивме нерешено 1-1, со прекрасниот погодок на Захариевски.

Да се надеваме дека во наредната сезона ќе го подобриме ова достигнување, бидејќи Вардаровите навивачи заслужуваат еден нов ваков успех.

ХК Вардар како дел од СД Вардар

Во овие студени и снежни постновогодишни денови решивме да претставиме една секција од СД Вардар во спорт кој е еден од популарните во оваа доба од годината. Иако беше прилично тешко да се најдат податоци за хокеарскиот клуб Вардар и општо за хокејот како спорт, сепак податоците од најразлични статии и веб страни ги составивме во еден пост.

Првиот хокеарски клуб на територијата на Македонија е формиран во 1959 година, но останува дилемата дали е формиран под името Скопје или под името Вардар. Некои извори велат дека е формиран под името Вардар, а после неколку години се преименува во Вардар, додека други извори велат дека хокеарите од Македонија се групирале во два клуба, Скопје и Вардар. Хокејот го донеле иселеници од тогашната Чехословачка, држава во која хокејот одамна бил на високо ниво.  Првите хокеарски потези биле направени на замрзнатото езерце во Градскиот парк, а тренинзи се вршеле и на замрзнатото Мавровско езеро. Едноставно, се чекале да дојдат пониски температури за да замрзне водата од вештачките езера, за да може да се тренира хокеј на мраз. Во тој период во Скопје постојат две екипи, екипите од Скопје своите натпревари ги играат воглавно низ салите во Југославија, претежно во Белград. Во Југославија во тој период доминирале екипите од северниот дел, односно од Словенија и од Хрватска. Затоа не е ни чудно што од вкупно 47 првенства одиграни во Југославија, Словенските клубови Јесенице и Олимпија имаат заедно освоено 34 титули. Јесенице има тотална доминација со освоени 23 трофеи. Екипата на Вардар во тие години игра во втората сојузна лига, а подобри денови за клубот следуваат во периодот кога Скопје ја добива првата сала која е дел од спортскиот комплекс Кале. Југославија во 1969 година е организатор на светското првенство во хокеј на мраз, а една од групите се игра токму во салата Кале во Скопје. Трибините биле преполни и на натпреварите на Југославија, а потоа и на натпреварите на Вардар. Управата на Вардар ја користи популаризацијата на хокејот во Македонија по организацијата на една од групите на СП во хокеј, за да привлече неколку Македонски иселеници кои професионално се занимавле со хокеј во странство. Паралелно со сениорската екипа, клубот со полна пареа работи и со младите хокеари, па така во 1974 година, во младинска конкуренција ХК Вардар финишира како вицешампион, зад екипата на Крањска Гора. Сениорскиот клуб се натпреварува во лигите на Југославија, кои се поделени во неколку квалитативни групи во тој период. Во 1971 година, Вардар завршува како 11-ти на севкупниот пласман на ниво на Југославија, со само еден освоен бод во групата Ц која квалитативно била трета по ранг. Останува запаметено дека на отварањето на хокеарската сала во Нови Сад, Вардар ја совладува Војводина со 5-8 кон крајот на 1972 година, во натпревар кој е дел од групата Ц. Системот на наптреварување со поделби во квалитативни групи продолжува и во наредните сезони, па така во 1974/75 е 11-ти од 14 екипи во Југославија односно завршува како прв во групата Ц, во 1975/76 завршува како 11-ти од 13 екипи во Југославија, а наредната сезона 1976/77 завршува како 13-ти од 14 екипи. Во случај на прво место во соодветната група се играле бараж средби за влез во едно квалитативно ниво погоре. Со тек на времето Југословенската хокеарска лига се дели на прва лига и две втори лиги кои се поделени во западна и источна зона. Во сезоната 1978/79 во првите две лиги на Југославија играат вкупно 17 тимови, а Вардар со 15 бодови завршува како трет во втората лига - Исток, додека последен во групата со 2 бодови е ХК Скопје. Во најсилната лига учестувале само 6 екипи, додека шампионите од двете втори лиги потоа играле дополнителен бараж дуел за влез во најсилната лига. Еве дел од табелите од повеќе сезони:

Во 1985 година ХК Вардар се наоѓа пред влез во најсилната Југословенска лига, меѓутоа во клучниот дуел губи со 6-5 против ХК Босна од Сараево. Интересно Вардар повел со 0-5, меѓутоа на лизгалиштето истрчал тренерот на Босна, Јарослав Јандурек, кој бил регистриран и како играч и бил главен виновник за пресвртот и победата на домаќините. Конечно во 1986 година Вардар како шампион во втората лига - Исток добива право да игра во првата лига. Меѓутоа, поради административна грешка со погрешно регистрирање на играчи, клубот е дисквалификуван и престанува да постои. Всушност се формира клубот Макотекс со спојување на играчите од ХК Вардар и ХК Скопје, и истиот потоа игра во најсилната Југословенска лига.

Низ годините во Вардар освен домашни хокеари играле и хокеари од странство. Како попознати хокеари кои настапувале за Вардар се легендите на овој спорт од нашата држава, браќата Васко и Ѓорѓи Грчеви кои првите хокеарски чекори ги направиле во Чехословачка, а потоа се доселиле во Македонија, Ристо Аиновски, директорот на хокеарската репрезентација Томислав Атанасовски итн.

Интересно, дел од нив сеуште играат хокеј низ лигите во Европа, иако се на возраст од над 55 години. 

По осамостојувањето на Македонија, во годините од 1991 до 1999 година во Македонија воопшто не постои хокеарска федерација. Истата се формира во 2000 година, но престанува да постои во 2002 година, за конечно во 2006 да се формира одново и да застане на поцврсти нозе. Со оглед на немањето на услови за играње хокеј во Македонија, во овој период практично не егзистира ниту една екипа во хокеј на мраз. Со пуштањето на употреба на лизгалиштето кое е во состав на спортскиот центар Борис Трајковски, во 2011 година се реоформува хокеарскиот клуб Вардар, овојпат со додавката СЦБТ.

Клубот го одржуваат истите оние хокеари кои играле и пред 30-тина години. Се формира и хокеарскиот клуб Металург, а хокеарите на двата клуба тренираат заедно во салата Борис Трајковски. Клубовите играат на најразни турнири, а само Металург продолжува да игра вон границите на Македонија, постигнувајќи солидни успеси во оваа сезона. Вардар првите официјални настапи ги има во хокеарската лига на Македонија која за прв пат се одржува во сезоната 2013/14. 

Се одржува мини лига од 4 екипи во која учестуваат Вардар, Металург, Фаворит Кико и гостинот Ред Стар од соседна Бугарија. Металург ги совладува сите екипи, додека останатите остваруваат по 1 победа и 2 порази, но поради најлоша гол-разлика Вардар финишира како последен. Овие лиги немаат толкаво компетитивно значење, впрочем и самите играчи како што веќе напоменавме одржуваат заеднички тренинзи. Металург во меѓувреме игра и во Балканската лига, се приклучува и на Хрватската лига, и притоа е засилен и со неколку странски хокеари. 

Сезоната 2014/2015 е во тек и веќе се одиграа 4 кола.

Засега Вардар е прв со 9 бода, односно со скор од 3 победи во 4 натпревари.

Совладани беа Фаворит Кико на два пати со 4-3 и 3-1, Скопје Капиталс со 6-2, а беше забележан пораз против Металург од 4-1. Благодарение на двете нерешени натпревари на Металург со Фаворит Кико и Скопје Капитолс, Вардар е прв на табелата со бод предност пред Металург. Токму во наредното коло, противник ни е екипата на Металург.

Клубот во моментов се вика Вардар Вингс, а натпреварите ги игра во отворената хокеарска сала во состав на спортскиот центар Борис Трајковски.

Македонската репрезентација пред извесно време го одигра својот прв официјален натпревар против селекцијата на Бугарија. Во последните години овој спорт бележи благ напредок, па со тек на време се надеваме дека ќе видиме покомпетитивни натпревари во нашата лига или пак да очекуваме настап на ХК Вардар во Балканста лига.