Соопштение по повод настаните на дуелот Слога-Вардар

Поминаа повеќе од 24 часа од завршувањето на дуелот Слога-Вардар во кој бевме сведоци на немили сцени за време на истиот и по последното судиско свирче. Напад врз гостинските фудбалери не е ништо чудно кога се работи за натпревар во Чаир или Тетово, особено доколку домашната екипа го загуби натпреварот. Среќа што во оваа сезона Слога ретко губи на домашен терен, инаку со сигурност ќе гледавме повеќе вакви сцени. Чаирскиот прволигаш со години наназад забранува присуство на гостински навивачи на својот стадион, а очигледно е дека причина за тоа е немоќта да ја гарантираат нивната безбедност, како што другите клубови ангажираат полиција и специјални единици кои ги чуваат нивните фанови кога Слога настапува како гостинска екипа. Во првата полусезона, во делот во кој требаше да бидат сместени членовите на управата на Слога, дел од нивните карти ги добиле членови на навивачката група Шверцери кои беа нападнати од Вардаровата публика во моментот кога го прославија првиот погодок. На истите во најбрз можен рок им беше обезбеден цел дел од северната трибина и безбедно го догледаа натпреварот. И покрај се, ова беше повод да повеќето Албански медиуми се кренат на нозе, давајќи снимки од анти-албанско скандирање, напад врз нивни фанови во и надвор од стадионот. Ширењето на анти-Комитска пропаганда е веќе видена приказна во случај кога има инциденти кога Вардар е домаќин. Се крева на нозе целата јавност, се прават контактни емисии во кои се зборува за етничките инциденти и соживотот во Македонија, лица од власта одат на посета кај Албанците гарантирајќи дека сторителите ќе бидат веднаш пронајдени, лица од најразни невладини организации упатуваат пораки за соживот организирајќи маршови на мирот и критирајќи ги дивјаците од Македонска националност, а највеќе патат оние кои редовно го следат Вардар, бидејќи полицијата ги распитува сите што некогаш биле или во моментот имаат некаква улога во Комити. Клубот добива казна, навивачите добиваат кривични пријави, а се намалува бројот на публика на стадион.

Поголем инцидент во кој биле инволвирани противнички играчи одамна не се случил на Градски.

За жал, истото не можеме да го кажеме за натпреварите е Слога. Само во последните 3 сезони, играчи на Вардар беа три пати нападнати во Чаир.

Се започна со еден првенстен дуел во кадетска конкуренција кога од еден од влезовите на стадионот во Чаир, на терен влетаа неколку членови на Шверцери и се обидоа да ги нападнат нашите фудбалери (видеото е тргнато од јутјуб). Традицијата продолжи наредната сезона кога во младинскиот куп дуел, овојпат настрадаа 4 младинци на Вардар од Албанска националност. 

Нашиот клуб испрати сооштение во кое изјавија дека биле нападнати од неуниформирани лица, додека приемот од раководството на домаќините бил одличен. Чаирскиот клуб доби казна од 10 дуели, која потоа беше намалена на само 3 дуели.

Додека Слога настапуваше во третата лига, на дуелот со Башкими еден од гостинските фудбалери беше прободен со нож. За овој напад во кој настрадаа уште неколку гостински фудбалери, одново не беше изречена најстрогата казна. Добија казна од 10 дуели кои мораа да ги одиграат на 50 километри од нивниот стадион.

На вчерашниот дуел се очекуваше наелектиризрана атмосфера каква што наликува на дербито меѓу овие две екипи. Преку навредливото навивање може да се премине, бидејќи тоа е секојдневие на Балканот. Она преку што судијата Мечкаровски не смееше да премине е погодувањето на на нашиот фудбалер Горан Попов со стаклечно шише од публиката. Сме биле сведоци кога за нешто вакво се прекинувале натпревари или во најмала рака се чистеле трибините и мечот продолжувал без публика. Немаше никаква реакција и ситуацијата се среди за неколку минути.

Еве како изгледа грбот на Попов по вчерашните случувања. Ништо чудно да прочитаме дека и самиот се удрил и си ја направил модринката. Можеби паднал по скали, затоа што за судиите и делегатот се беше регуларно.

Обидете се да внесете стаклено шише на Градски. Дури и при ваква очајна посета имаме таков претрес, што не се дозволени ни железни монети да внесеш, иако дури и да сакаш да погодиш некого нема шанси да дофрлиш до теренот. 

Страстите особено се разгореа откако Вардар постигна победнички погодок и мирно го приведе мечот кон крајот. Мечкаровски не ја изврши својата должност да нареди повлекување на публиката од теренот, откако истата влезе позади нашиот голман уште пред да заврши натпреварот.

Мечот се играше 93 минути, а можеме да забележиме каде е публиката на минута и пол до крајот. Судиите некогаш реагираат доколку резервен играч се загрева позади гол или крај аут линија, но во Чаир не важат такви правила. Секој може да си влезе на терен во било кој дел од мечот и да си тера своја правда.

И откако не успеаа да го деконцентираат нашиот голман, решија дека фудбалерите треба да бидат нападнати.

Нападот е започнат од редарите на клубот, истите кои треба да го обезбедат натпреварот. Замислете наместо нашите редари и полицијата да ги одведеа на безбедно членовите на управата на Слога на првиот натпревар, почнеа да ги маваат или да остават да бидат натепани?

Вардар не може ниту да си однесе членови од управата на трибините во Чаир, откако тој потег се покажа небезбеден на натпреварот Шкендија-Вардар во Куманово, кога членовите на нашата управа беа нападнати за време на натпреварот, додека автобусот со фудбалерите беше каменуван.

Епилог на инцидентите е напад врз Пачовски и Грнчаров и скршен нос на Којашевиќ кој со боксирач бил удрен од еден од редарите. 

Одлуката за инцидентите ќе биде донесена утре, но тоа што нас не револтира е што ваквите случувања се сметаат за нормално во нашата држава и не наидуваат на никаква осуда кога извршители се луѓе од Албанска националност. Мора да го искажеме нашето ОГРОМНО РАЗОЧАРУВАЊЕ од реакцијата на нашата управа.

Или уште подобро кажано, фактот што 24 часа по мечот нема никаква реакција од наша страна.

Несфатливо е како можеш да дозволиш фудбалерите да ти настапуваат во такви услови. Па, зарем некое посериозно засилување ќе сака да потпише за Вардар и да настапува на стадиони во кои може некој навивач слободно да влезе на терен и да го нокаутира? Дошол Којашевиќ да игра фудбал во Македонија и некој идиот доаѓа на терен и му го крши носот. Тренерот не сакал да даде никаква изјава, претседателот на клубот, спонзорот и целата управа се кријат во глувчешка дупка. Молчење за мир во куќата. Замислете клубот од Чаир излегува со соопштение со кое се оградува од случувањата и ВИНАТА ЈА БАРА КАЈ НАШИТЕ ИГРАЧИ И СУДИИТЕ. До кога нашиот клуб ќе дозволува разни клупчиња да си играат со името на Вардар и постојано да не посочуваат дека сме победувале со помош на судии, иако истото нема никаква врска? Клубот чии навивачи предизвикале два инциденти за време на дуелот, вината ја бара кај нас и од нашиот клуб нема НИКАКВА РЕАКЦИЈА?!

Клубот од Чаир го оправдува нападот затоа што нашиот тренер го прегрнал нашиот голман на само неколку метри од публиката како прослава за победата и тоа било провокација за нив. Како ли само можел да помисли да ја прослави победата...

Ја нема ниту Шкендија да тера своја правда за овој инцидент, како што бараа драконски казни за Вардар за инцидентите на првиот дуел на Градски. 

Го нема ниту уредникот на Алсат кој после првиот дуел на Градски напиша сто колумни против Комити, постирајќи слики во дрес на Слога. Ги нема ниту ЗАГРИЖЕНИТЕ наводни екс членови на Комити (и верни Вардарци кои прашање е дали некогаш присуствувале на натпревар на Вардар) кои после инцидентот изјавуваа дека биле засрамени од нашиот однос низ најразни портали.

Надвор од секој разум е да не застанеш во одбрана на своите фудбалери кои се третирани како топовско месо на овие гостувања. Дојде на ред секој сељак во државава да ги навредува и физички да ги напаѓа нашите фудбалери, а управата на клубот не превзема ништо за да ги заштити. Покрај тоа што се професионалци, они пред се се луѓе. Луѓе кои имаат фамилија, кои го носат нашиот дрес за да заработат за живот и се борат за боите на клубот. Не можеш поради мир во куќа, да ги оставиш нивните најблиски да бидат под стрес за време на гостувањата од ваков тип и да мислат дали некој ќе ги погоди со камен по глава или ќе влезе да им го скрши носот со боксирач.  

Постои нешто што се вика повлекување на екипата од терен, закана за отстапување од лигата, а во најмала рака едно барем објавете едно соопштение со кои реално ќе ги документирате и прикажете настаните. На крај краева, секогаш може да се врати со иста мерка. Делумно вината е и кај ФФМ. Ја наполнија касата со парични казни од Македонските клубови, а на секој инцидент на Албанска екипа се прогледува низ прсти. Каде е Илчо да го проследи дербито на колото? Дали некогаш присуствувал на дуел во Чаир? Додуша ова се случува во секој спорт. Можеме да се потсетиме на младинското кошаркарско полуфинале во кое кошаркарите на КК Вардар беа нападнати од навивачите на НБА Чаир откако успеаа да слават на нивен терен. Со часови беа затворени во соблекувалните во салата во Бутел во која Чаирчани играа како домаќини. Ниту присуството на претседателот на МКФ не придонесе да бидат спречени инцидентите, па истиот беше и погоден со тврд предмет.

Дали некој ќе покрене инцијатива за очигледно наместените дуели меѓу Слога и Шкендија? Шкендија се расфрла со пари по сите екипи, но тоа што го прават со Слога ги надминува сите граници. Слога досега им подари 9 бодови, а против нас играат како да е финале на ЛШ. 

Во една реална ситуација, Шкендија ќе добиеше дебела казна за инцидентире од првиот меѓусебен дуел, а Слога досега ќе беше исфрлена од лигата. Но, ова е Македонија, каде што за мир во куќа, ќе се премолчува секој етнички инцидент за да не се навреди малцинството.

Ако ФФМ сака да го спаси Македонскиот фудбал, сега е момент да се покажат заби. 

БАРАМЕ ИСФРЛАЊЕ НА СЛОГА ОД ЛИГАТА, во најнизок ранг, иако ниту таму не им е местото, затоа што ќе имаат поголема слобода да збрцаат некој противнички играч со нож. 

Се спротивно на оваа одлука го сфаќаме како кумување на инцидентите во кои се напаѓаат наши фудбалери и во иднина ќе продолжи нашето незадоволство демонстрирано со скандирање против оваа лоповска гарнитура во фудбалот и неприсуство на натпреварите на приватната репрезентација на најразни менаџерчиња од оваа држава.

Сликите употребени во постот се преземени од Спортмедиа.мк и од веб страната на ФК Вардар.

АПОЕЛ Никозија - првата Европска пречка за Вардар

Уште на стартот на минатата сезона, многумина веќе кроеа планови какво ќе биде тековното Европско лето на ФК Вардар. Некои предвреме не направија шампиони, сметајќи дека црвено-црниот состав ќе се прошета низ Македонската лига, меѓутоа фаворитската улога на хартија успеавме да ја оправдаме со огромни маки, заверувајќи ја титулата дури на едно коло од крајот на првенството. Како и секогаш, бледите изданија во тековната сезона, многу брзо ќе се заборават доколку Вардар одигра добро Европски натпревари. 

Тоа што во минатото ни беше лесна задача, да минеме едно квалификациско коло (со оглед на тоа што долги години бевме носители), со менување на форматот на квалификациите ни стана ноќна мора. Ако во дуелот со Бате Борисов за еден гол не успеавме да минеме во наредната фаза, во вториот обид Стеауа не демолираше и ни демонстрираше како е да се игра против клубовите кои се добро организирани. 

Во ракометот веќе сме во големиот Европски крем, додека во фудбалот не сме во состојба ниту да дојдеме во дуел со некој од светските гиганти. Минатиот формат на квалификациите од ЛШ бараше да минеме две квалификациски рунди за да дојдеме во дуел со екипа од светска класа, додека во моментов имаме три дуели со екипи кои се ранг под екипите од најсилните лиги, но и само еден двомеч е доволен да обезбедиме дополнителни 4 Европски дуели со оглед на тоа што елиминацијата во третата квалификациона рунда (Вардар почнува од втората), не води во завршната рунда од квалификациите за ЛЕ.

Третиот обид најчесто се карактеризира како трета среќа, но некако по извлекувањето на противникот кој одново е од класата на еден од посилните екипи кои можеа да ни паднат, како да паднаа амбициите на навивачите и на клубот.

Како по обичај добиваме екипи кои се меѓу првите три носители во ждребката од второто квалификациско коло. Така и денеска, среќата сакаше Вардар да се сретне со Кипарскиот шампион АПОЕЛ од Никозија.

Некогаш Кипарските клубови (со исклучок на Омонија) беа едни од посакуваните противници на Македонските екипи кои играа во Европа, но ситуацијата драстично се промени во последните 10-тина години. Во минатото Вардар можеше да си дозволи да им сервира 10 погодоци на Етникос од Ахна во двомечот играч како дел од Интертото купот, истиот противник беше елиминиран од Македонија ЃП, Работнички во блиското минато го елиминира Анортозис, но Омонија секогаш беше екипата која буквално ги торпедираше Македонските претставници. Анортозис Фамагуста е екипата која го навести бродоломот на Вардар на Европска сцена и на домашна сцена. Двете минимални победи од 1-0, шпекулациите дека дел од играчите го наместиле натпреварот, беа само почеток на тоа што следуваше во наредните години, Вардар од симбол на Македонскиот фудбал да падне во состојба да испадне од во најмала рака смешната Македонска прва фудбалска лига. 

Може ли Вардар токму со победа над Кипарска екипа да отвори една нова ера во својата историја?

АПОЕЛ е најтрофејниот клуб во Кипар, кој зад своето име има запишано 24 шампионски титули во домашното првенство и 21 национален куп. Особено е важно што во последните 5 сезони во Кипарскиот фудбал, дури 4 пати АПОЕЛ бил најуспешниот тим, комплетирајќи хет-трик од титули во последните 3 сезони. 

Како и Македонските претставници во Европа, така и Кипарските долги годнини не играа никаква улога во Европските натпреварувања. Македонските екипи сеуште не се никаков фактор, меѓутоа Кипарските отидоа чекор понапред, а токму АПОЕЛ ги бележи едни од најголемите успеси. 

Од сезоната 2009/10, АПОЕЛ може да се пофали со дури три настапи во групите од ЛШ, притоа стигнувајќи до најдобрите 8 тимови. Самиот тој податок звучи импресивно и недостижно за било кој Македонски клуб, но тоа не значи дека Вардар треба да се предаде без борба. АПОЕЛ во 2012 година играше четврт-финале против Реал Мадрид, додека во минатата сезона се квалификуваше во групите од ЛШ, но беше само топовска храна за Барселона, ПСЖ и Ајакс, освојувајќи само еден поен против Холанѓаните. Може да се пофалат и со пласман во групите од ЛЕ, нешто за кое ние се надеваме дека ќе се случи во блиска иднина, доколку Вардар работи правилно.

На почеток, мора да признаеме дека има огромна разлика во работата на двата тима. Вардар е во зачетокот на работа која доликува на Европски тим, градејќи свој спортски центар, овозможувајќи подобри услови за младинските академии кои со години беа оставени во заборав, па и во оваа сезона не забележаа значителни резултати, одејќи на подготовки како што наликуваат на еден Европски тим, задржувајќи ги најдобрите фудбалери и надоградувајќи го тимот итн. Во минатото мака мачевме што пред Европските дуели поголем дел од најдобрите фудбалери си заминуваа, но овојпат тоа не беше случај, па костурот на екипата е задржен, играчите се познаваат меѓусебе и може да пружат достоен отпор. Тоа што ние го правиме во моментов, тоа што на нас ни личи на брилијантна организација (со занемарување на маркетингот на клубот, пресконференции итн), за АПОЕЛ како веќе етаблиран клуб меѓу Европските клубови од вториот (или третиот) ешалон е веќе одамна завршена работа. Да не звучиме грубо, но ние во тој поглед доцниме децении зад носителите во оваа фаза од квалификациите од ЛШ. 

Вардар е на добар пат да изгради добар состав за во иднината, да забележи некој позитивен резултат во Европа, меѓутоа полека ќе треба да минува по неколку квалификациски кола за во текот на годините да добива полесни противници и да собереме доволен коефициент кој секоја година ќе овозможува да одиграме барем 6 Европски мечеви.

Време е од некаде да се почне.

АПОЕЛ на крајот од сезоната остана без своите два најдобри стрелци, откако Рафик Џебур го напушти клубот и замина во АЕК од Атина, додека вториот стрелец Густаво Мандука при крај на сезоната стави крај на кариерата, го превзема клубот и успеа да ја освои титулата во фотофинишот од Кипарскиот плеј-оф.

Дресот на АПОЕЛ во минатата сезона го носеше и екс фудбалерот на Ливепрул Џон Арне Рисе, но и тој не е повеќе дел од екипата, а клубот може да се пофали и со интернационалци со искуство од посилните лиги, како Бразилскиот дефанзивец Кака кој беше дел од Депортиво Ла Коруња, Тиаго Гомез кој го носеше дресот на Блекпул и Херкулес, Силијан Шеридан кој има играно во неколку тимови од Шкотската најсилна лига, како и Германецот Мартин Ланиг кој беше дел од Келн, Ајнтрахт Франкфурт и Штутгарт.

Сите овие играчи во новата сезона нема да го носат дресот на АПОЕЛ, што претставува олеснителна околност за Вардар. 

АПОЕЛ досега беше активен на трансфер пазарот и потпиша дури 7 фудбалери, плус еден фудбалер на кого му има завршено позајмицата.

Најзвучно име меѓу засилувањата е Гиљермо Чоко, 25 годишниот десен бек кој три сезони стандардно беше дел од Лудогорец, екипата која беше вистински бум во последната сезона. Тука е и голманот на Гетафе (екс играч на Реал Мадрид), Жорди Кодина, како и Кипарскиот репрезентативец Константинос Макридес. 

Голмани:

Жорди Кодина

Урко Пардо

Тасос Кисас

Тројца искусни голмани ќе го бранат голот на АПОЕЛ пред налетите на нашите момци. Тасос Кисас е дете на АПОЕЛ, кој за воља на вистината повеќе е во улога на статист во составот, отколку што навистина може да се очекува дека ќе настапи против нас. Со сигурност можеме да кажеме дека тој е третата опција на голманската позиција. 

Ќе видиме дали Португалскиот стратег Пациенца ќе му ја даде довербата на новото засилување Кодина, или пак меѓу стативите ќе остане стандардниот првотимец, вториот Шпански голман во составот, Урко Пардо.

Пардо потекнува од академиите на Барселона, но неговиот максимум во Шпанија е носењето на дресот на Каталонскиот Сабадел во третата Шпанска лига. Минува низ неколку Европски клубови, за во последните 4 сезони стандардно да го брани голот на АПОЕЛ. И двајцата Шпанци Кодина и Пардо се веќе во зрелите голмански години, првиот е 33 годишен, додека вториот е една година помал. Се очекува Кодина кој 6 сезони го бранеше голот на Гетафе да стартува на голманската позиција, додека Пардо да биде негова замена.

Одбрана:

Жоао Гиљерме

Карлао

Мариос Антониадес

Марио Сехио

Ињаки Астиз Вентура

Николас Иоану

Гиљермо Чоко

Андреас Асиотис

Како што веќе напоменавме двајца важни играчи од одбраната на АПОЕЛ го напуштија клубот, а досега не изгледа дека за искусните Рисе и Кака е најдена соодветна замена.

Еден од дефанзивците кои останаа од минатата сезона, а се очекува да настапи во стартните 11 против нас е 29 годишниот Бразилец Жоао Гиљерме. Интернационалната кариера му се состои од настапи во Маритимо во Португалското првенство и секако во Кипарски Апоел, чиј дрес го носи од 2013 година. Се работи за фудбалер кој е висок 185 см, па високи напаѓачи не би требало да имаат големи проблеми во воздушните дуели со него. Како и повеќето Бразилци, се работи за фудбалер кој располага со добра брзина и е тежок за поминување во дуел игра. Како замена за Кака, беше донесен искусниот 31 годишен Шпанец, Ињаки Астиз Вентура, кој иако е дете на Осасуна, не одигра ниту еден официјален меч за нив, па скоро целата интернационална кариера ја мина во Полска Легија, каде одигра дури 7 сезони. Се работи за фудбалер кој има слична конституција како и Гиљерме, а се очекува токму они двајца да бидат дефанзивниот бедем на екипата. 

Во плановите за централната дефанзивна позиција може да влезе уште еден интернационалец, Бразилецот Карлао. Екс играчот на Коринтијанс и Француски Сошо каде мина 6 сезони, во минатата сезона го засили АПОЕЛ и одигра 20 мечеви. Покрај како централен дефанзивец, може да игра и како последен човек во средината. Дефанзивната централна позиција може да ја покрие и младиот 19 годишен Асиотис, меѓутоа тешко е да се очекува дека токму тој би добил шанса против нас, со оглед на тоа што сеуште нема официјален настап за составот на АПОЕЛ.

Заминувањето на Рисе е поголем удар за тимот, бидејќи се остави празнина на позицијата лев бек. Најверојатно, негова замена ќе биде 25 годишниот Антониадес, кој како дете на АПОЕЛ има одиграно 35 меча за клубот во последните 8 сезони. Токму тој, најверојатно ќе добие шанса да биде носител на оваа позиција во новата сезона. Член е и на Кипарската репрезентација, за која веќе има забележано 8 настапи. Покрај на левата бековска позиција, може да игра и како централен дефанзивец, а токму таков тип на играч е и 19 годишниот играч кој потекнува од академијата на Манчестер Јунајтед, Николас Иоану. 

Младинскиот репрезентативец на Кипар, во минатата сезона го засили Кипарскиот шампион и забележа скромни три настапи, меѓутоа неговото време допрва доаѓа. Најверојатно тој ќе биде резервист за левата бековска позиција, иако примарната улога му е како централен дефанзивец. 

Интересно е што ниту еден дефанзивец на АПОЕЛ не е повисок од 185 см, па Вардар можеби треба да ја бара својата шанса преку високо нафрлени топки и играта со глава.

Десната бековска позиција веројатно е најдобро покриениот дел од одбраната, со оглед на фактот што тука игра играчот со највеќе настапи во минатата сезона во дресот на АПОЕЛ, 34 годишниот Марио Серхио и засилувањето Гиљермо Чоко.

Двајцата играчи се брзоноги странични бекови, кои може да им направат големи проблеми на противниците. Серхио пред 3 сезони од Металург Доњетск го засили АПОЕЛ, и од тогаш забележа 85 настапи во Кипарското првенство постигнувајќи 5 погодоци. Чоко за три сезони имаше 71 настап во дресот на Лудогорец, меѓутоа неговата кариера оди во надолна линија. Во минатата сезона не успеа да се избори за место во листата на играчи пријавени за ЛШ, па во ноември 2014 го раскина договорот со Бугарскиот шампион. Фактот што скоро половина година нема играно никаде ни оди во прилог, бидејќи на АПОЕЛ им се приклучил во мај 2015 година и сеуште нема одиграно официјален меч за нив.

Одбраната е дефинитивно најслабата карика во составот на АПОЕЛ и тука Вардар треба да ја чека својата шанса.

Средина:

Костакис Артиматас

Ѓорѓиос Ефрем

Константинос Хараламбидес

Нектариос Александриу

Константинос Макридес

Алекс Константину

Винициус Оливеира Франко

Нуно Мораис

Томас Де Висенти

Вандер Виеира

Семир Штилиќ

Ако одбраната не е најсилната страна на Кипраните, тогаш нивната средина е навистина одлично вкомпонирана. Ги задржаа поголемиот дел од главните играчи, а составот го надополнија со уште неколку засилувања.

Како последни играчи во средината се искусниот Нуно Мораис и Костакис Аритматас.

Нуно Мораис е 31 годишен фудбалер кој може да се пофали со 4 настапи во дресот на Челзи пред 8 години. Од тогаш е дел од АПОЕЛ и е вистинска икона на Кипарскиот клуб. Висок е 185 см, а дополнително може да игра дури и како централен дефанзивец. За 8 сезони има одиграно 220 натпревари за Кипарскиот состав и бил дел од сите успеси на овој тим, учествувајќи во сите три настапи од групната фаза во ЛШ. За него мора да има место во првиот состав на АПОЕЛ, бидејќи константно тој е нивниот избор за стартните 11 во минатите сезони. Негова резерва е 22 годишниот репрезентативец на Кипар, Артиматас кој забележал 12 настапи во минатогодишниот шампионат на Кипар. Допрва се очекува да дојдат неговите "пет минути".

Винициус е класичниот играч од средината на АПОЕЛ. Се работи за 29 годишен интернационалец од Бразил, кој со своите 186 см, внесува корпулентност во средината на Кипарскиот шампион. Не може да се пофали со настапи во познати Европски клубови, но од АПОЕЛ е дел веќе 2 сезони, бележејќи 16 настапи во минатогодишниот шампионат на Кипар. Новото засилување на АПОЕЛ, Кипарскиот репрезентативец кој 65 го облекол националниот дрес и постигнал 6 погодоци, Макридес, се очекува да биде дел од средината на Кипраните и тоа во стартната постава. Екс играчот на Металург Доњетск има огромно искуство зад себе, па со своите 169 см, треба да има плејмејкерска улога во Кипарскиот состав. Може да игра и како поофанзивен играч од средината, но во недостаток на плејмејкери, би требало да ја добие таа улога во АПОЕЛ.

Играчи кои се поофанзивни средњаци се Томас Де Винсенти, Семир Штилиќ и Вандер Виера.

Томас Де Винсенти би требало да биде дел од стартниот состав, со оглед на тоа што Аргентинецот забележа 24 настапи во минатата сезона и постигна 3 погодоци. Висок е само 178 см и се вклопува во ниската постава на Кипраните, а иако е Аргентинец, целата своја кариера ја има минато во Грција и Кипар. Дел е од АПОЕЛ од минатата сезона. Славата ја има стекнато во ПАС Гианина, но неговиот трансфер во Олимпијакос се покажува како погрешен чекор. Сепак, спасот на својата кариера во гледа во преминувањето во АПОЕЛ каде бележи добра сезона.

Семир Штилиќ е екс Босански репрезентативец, кој на 27 годишна возраст од тимот на Висла Краков каде што е стандарден првотимец, преминува во Кипарскиот шампион АПОЕЛ. Во кариерата успеал само во Полската лига каде што стандардно ги носел дресовите на Лех и на Висла, а бележи и два неуспешни излети во Турското и Украинското првенство.

Се работи за уште едно засилување кое најверојатно е донесено за зголемување на широчината на составот, а не би требало уште од старт да добие првотимска улога.

Еден од подобрите играчи на Аек Ларнака, Бразилецот Вандер Виеира е уште еден играч кој го засили АПОЕЛ ова лето. Крилната позиција му е природна, но може да настапи и како офанзивен играч од средината. Добрите настапи во Ботев Пловдив и Аек беа препорака за Пациенца да го доведе во својот состав. Се работи за уште еден низок играч, висок само 174 см, кој располага со голема брзина и одлична техника. Слично како и Штилиќ и тој не би требало веднаш да ја добие довербата од тренерот.

Василиос Папафотис е последниот играч на оваа позиција, играч кој со своите 19 години има забележано 6 настапи за АПОЕЛ и својата шанса ќе ја чека во иднина.

Капитен на екипата е играчот кој веројатно нас ни е е еден од најпознатите од Кипарската репрезентација, а тоа е Хараламбидес. Искусниот 34 годишен играч кој има забележано 77 настапи во националната селекција на Кипар и има постигнато 11 погодоци, ја предводи десната крилна позиција на АПОЕЛ. Дете е на АПОЕЛ и во клубот има минато дури 13 сезони, па заслужено ја носи капитенската лента. По неуспешната одисеја во Карл Цајс Јена во 2007/08, се враќа во АПОЕЛ и забележува 200 настапи во наредните 7 сезони, постигнувајќи 37 погодоци. Како и остатокот од тимот, така и Хараламдбидес со своите 172 см, преставува низок и пробивен играч кој дефинитивно ќе донесе многу проблеми во нашата одбрана.

Гиоргиос Ефрем е 25 годишен крилен играч на АПОЕЛ, кој може да игра на двете крилни позиции во тимот, меѓутоа десната крилна позиција му е појаката страна. Тој е вистинска замена за Хараламбидес, како во АПОЕЛ, така и во Кипарската репрезентација за која веќе има запишано 29 настапи и 3 погодоци. Може да се пофали дека бил дел од академијата на Арсенал, а својата слава ја доживува во Омонија, од каде заминува во ривалот од Никозија и бележи одлична сезона. Забележува повеќе настапи од Хараламбидес, и за очекување е токму тој да стартува на крилната позиција. Ако мислевте дека Хараламбидес е низок играч, тогаш Ефрем е уште понизок и попробивен.

Нектариус Александриу е играчот кој е заменик капитен на тимот, и слично како и Хараламбидес и тој е дел од екипата 13 сезони. Се работи за играч кој покрај природната лева крилна позиција, може да игра и како лев бек. Има забележано 30 настапи за Кипар, и нема постигнато ниту еден погодок. И второто лево крило е веќе во третата декада од животот, 32 годишниот Алонефтис е една година постар од Александриу и Пациенца ќе треба да реши кој од нив ќе стартува на оваа позиција. Алонефтис има 60 настапи за Кипар, постигнувајќи 10 погодоци, додека АПОЕЛ е дел веќе 3 сезони, забележувајќи 15 настапи во минатата сезона. 

Крилен играч кој може да покрие на двете крилни позиции е 23 годишниот Константину кој од минатата сезона е дел од АПОЕЛ, но успеа да забележи само еден настап за Кипарскиот шампион.

Напад:

Луис Леал

Пиерос Сотириу

Валмир Нафиу

По заминувањето на најдобрите стрелци од минатата сезона, екипата на АПОЕЛ ќе има големи маки во овој дел од теренот. Валмир Нафиу е играч кој нам ни е добро познат, бидејќи потекнува од нашиот ривал, Шкендија од Тетово. По заминувањето во Базел и во Хамбургер, Нафиу потпиша во АПОЕЛ, каде минатата сезона забележа 10 настапи и постигна еден погодок. Не се работи за класичен шпиц, туку играч кој игра како истурено крило, но во една ваква ситуација веројатно би покривал и како напаѓач, што за нас е одлично со оглед на тоа дека не се работи за некој на кого тоа му е природна позиција. И неговата висина од 175 см, зборува дека доколку добие шанса тоа ќе биде како страничен најистурен играч во нападот на АПОЕЛ. Нападот на АПОЕЛ се состои од уште еден млад играч, 22 годишниот Сотириу, кој веќе има запишано 12 настапи за сениотската репрезентација на Кипар. Играчот кој е висок 186 см е највисокиот поединец во напаѓачкиот дел на екипата, а во текот на ланската сезона на 10 меча постигнал 4 погодоци. Дел е од клубот веќе трета сезона, а токму лани почнува да ги добива првите минути за докажување. Во случај да не се донесе уште некој играч, можеби тој би бил ударната игла во нападот на АПОЕЛ. Играчот кој беше донесен како замена за Џебур кој замина во АЕК е 28 годишниот Португалец Луис Леал, кој има настапувано за репрезентацијата на Само Томе и Принципе. Може да се пофали дека АПОЕЛ му е 10-ти клуб во кариерата, што значи дека не се работи за играч од највисок калибар. Нема некое значајно клупско име во неговата кариера, а веќе две сезони кариерата му оди во надолна линија. Се работи за уште еден брз напаѓач, кој е висок само 176 сантиметри.

Тренер на клубот е Домингос Пациенца, кој доаѓа во АПОЕЛ од Викторија Сетубал. Може да се пофали како тренер на Спортинг Лисабон и Депортиво Ла Коруња.

Од гореспоменатата анализа можеме да заклучиме дека АПОЕЛ нема толку страшен состав како минатите сезони, а со оглед на тоа дека и тренерот им е нов, можеме да се надеваме дека немал доволно време да го вкомпонира тимот кој ќе настапи против нас. 

Вардар треба да искористи игра на високи топки со оглед на ниските противнички фудбалери, а проблем за нас може да биде брзината на практично комплетната средина и напаѓачка линија на противникот, нешто што би требало да го разбиеме со еден играч кој ќе игра како дефанзивец во средината. Сосема сме добри на бековските позиции, па токму страничните бекови треба да ја водат главната битка за нас, бидејќи противничките крила се најголемата опасност за нашиот гол. 

Добра вест за нас е што доколку го минеме АПОЕЛ, тогаш во второто коло ќе бидеме во шеширот со носители, затоа момците мора да изгинат на теренот и да не израдуваат со едно значајно минување на противник кој дефинитивно ја има фаворитската улога против нас. 

Комплетен осврт на сезона 2014/2015

Освоената осма титула во Македонското фудбалско првенство по осамостојувањето на Македонија, а вкупно деветта во историјата на ФК Вардар, барем за момент ги смири страстите меѓу црвено-црната армија ширум Македонија. И оние кои сме најголеми критичари на работата на луѓето од клубот, барем за момент се препуштивме на прославата, но веќе е време да се размислува за иднината и за она кое сите го чекаме со години - Европски Вардар.

Најавите и очекувањата пред почетокот на сезоната беа доста оптимистички и се освен двојна круна во Македонија требаше да биде окарактеризирано како неуспех. После фијаското кое црвено-црните ни го приредија во претходната сезона, приоритет секако беше враќањето на шампионската титула, а двојната круна зачинета со освоен куп требаше само да биде потврда за една Вардарова доминација во македонскиот фудбал, нешто на кое чекаме веќе 20 години.

Човекот кој за многумина беше главниот виновник за лошите резултати во пролетната полусезона од сезоната 2013/14, не доби заслужена оставка и му беше дадена доверба да го предводи клубот и во новото првенство. Потег на управата кој наиде на многу критики од Вардаровите навивачи кои особено беа гневни што ниту еден човек од клубот не превзема одговорност за катастрофата поради која Вардар дури не успеа да дојде ни до позиција која носи место во Европските натпреварувања. Со видно засилен состав и одлични подготовки, Вардар според сите параметри беше фаворит број еден во новата сезона. Беа доведени тројца интернационалци од Ерменија, од кои Хамбарџумијан е стандарден репрезентативец, додека Дашијан повремено е дел од селекцијата која во последниот период беше дел и од самите бараж дуели за пласман на големите првенства. Враќање во старото јато имаа Никола Глигоров, Бобан Грнчаров и Дарко Глишиќ, а беа доведени уште неколку надежни играчи од нашето првенство како Љамчевски и Филип Петковски. Минатогодишниот шампион Работнички остана без неколку клучни играчи и се чинеше дека Вардар и Шкендија ќе ја водат главната битка за титулата.

Судбината сакаше Македонското првенство да започне со вечното дерби против Пелистер во Битола. Натпреварот кој за жал го одбележаа инциденти меѓу Комити и полицијата, Вардар успеа да го добие со голот на Филип Петров. Уште на овој дуел можеше да се забележи дека Вардар има состав кој ќе мора да се прошета во лигата, а тоа беше потврдено кога недела подоцна во дербито со Шкендија славевме со убедливи 3-0, а можевме да постигнеме уште неколку голови. Навивачите особено беа задоволни што клубот доби одличен десен бек во Ерменецот Хамбарџумијан, позиција која со години ни беше нерешлива енигма. За разлика од бавниот Рељиќ кој ја покриваше оваа позиција минатата сезона, добивме многу побрз играч кој подеднакво помагаше и во одбраната и во нападот. Дашијан имаше свој блесок на дуелот со Шкендија, изгледаше како да може да одигра уште 90 минути во исто темпо, покривајќи го целиот терен со силно темпо во текот на целиот меч. Се чинеше дека одбраната на Вардар ќе му ја донесе титулата на клубот, бидејќи тандемот Грне-Таневски, засилен со Глишиќ и Хоф на страничните позиции беше непремостлива пречка за противниците, но демантот стигна веќе на третиот дуел против Брегалница кога Златко направи кардинална грешка и Штипјани дојдоа до водство. Како навивачи на Вардар ние имавме многу причини да им се одмаздиме на Штипјани, после нивното срамно однесување на минатогодишниот меч во последното коло, па силно посакувавме пресврт по водството на Брегалница. Брзо се консолидиравме, израмнивме, а потоа во последните секунди Петковски ја донесе победата во нашите редови. Вардар дефинитивно имаше проблеми со реализацијата во оваа сезона, Ивановски беше далеку од она на кое сме навикнале да го гледаме, а полека својата шанса си ја искористи Петковски. Го зазеде првотимското место, почна да стрела и си доби продолжување на договорот. За жал, тоа беше само негов повремен блесок, додека во остатокот од сезоната беше незабележлив. Вардар не е Вардар доколку не киксне со најслабите екипи во лигата. Во првиот круг на натпревари паднаа сите екипи кои беа сметани за посилни во лигата, додека бодови беа изгубени со најслаборангираните клубови. Почетокот на сезоната беше одличен, Вардар беше прв уште од второто коло, а во еден момент имаше бодовна предност и од 8 поени. Во осмина-финалето на купот беше демолирана Шкендија, а потоа налетавме н незгодната Ренова. Ренова успеа да ни скине 2 бода на Градски, да не демолира во Тетово и да не елиминира од купот. Елиминацијата од купот беше инцијална каписла за новата бура од незадоволства од страна на навивачите и нивното скандирање за оставка на Андреев. Како и во минатата сезона, така и сега, никој од управата на клубот немаше доблест да излезе пред фановите и да превземе одговорност за губењето на предноста од 3-1 против Ренова која ја стекнавме на првиот дуел одигран во Скопје.

Ќе остане запаметена изјавата на Андреев по првиот четврт-финален дуел со Ренова кога потенцираше дека не постои клуб кој може да му даде три гола на Вардар во моментот. Само неколку денови подоцна примивме 3 парчиња во првенствениот дуел во Тетово, а потоа Ренова со победа од 2-0 во реваншот, не ни дозволи ниту да презимиме во купот на Македонија.

Предноста од 8 бодови во првенството се стопи на скромни три бодови предност пред соседите Работнички, со мирољубиво реми во последниот есенски дуел кога гостите беа подобар противник, додека Вардар беше екипата која одеше на 0-0.

Проблемот со напаѓачката линија беше и повеќе од евидентен. Петковски како да ја загуби формата од средината на есенската полусезона, Ивановски погодуваше добро сервирани топки, меѓутоа скоро ништо не можеше да придонесе играјќи како осамен во нападот, додека Миранјан реално и не доби некоја поголема шанса. Илчо Наумовски беше надвор од терените цела сезона поради повреда. Клубот не застана овде и продолжи да носи нови играчи. Во зимкиот преоден рок, за прв пат беа донесени имиња кои навистина наликуваа дека ќе донесат Европски шмек на нашиот состав и после долг период се зголемија апетите кај Вардаровите навивачи. Дресот на Вардар го облекоа Горан Попов кој го замени повредениот Глишиќ кој имаше маестрална сезона, репрезентативниот капитен Пачовски, играчот кој правеше дар-мар во Македонската лига, Дејан Блажевски, еден од понадежните Македонски фудбалери Спировски, како и играчот кој беше прогласен за легенда на Хајдук во периодот од 2000 до 2010 година, Сенијад Ибричиќ. Фуриозниот старт на полусезоната со големата победа од 0-3 во Кратово, донесе голема радост кај Вардаровите фанови и надеж дека конечно клубот е на правиот пат. Но, Вардар иако нанижа неколку победи, начинот на кој доаѓаше до нив воопшто не беше импресивен. Напротив, бевме послабата екипа на теренот, се мачевме да направиме акција преку играчите од средниот ред, но победувавме поради добрите голманска интервенции и индивидуалните квалитети на играчите. Серијата од три победи беше запрена во мечот во кој сите очекувавме декласирање на вечниот ривал Пелистер. Битолчани направија целосен ремонт на составот, забележаа три порази во серија и како клуб кој полека стануваше еден од главните кандидати за отпаѓање, дојде на Градски во надеж дека ќе си замине со понизок пораз од далеку посилниот противник. Вардар одново не ги импресионираше своите навивачи, иако водеше со 1-0 со погодок во една од ретките шанси на мечот, по кардиналната грешка на Пачовски во последните мигови од средбата, остана без планираните 3 бода. Овој нерешен резултат само ги наруши односите меѓу навивачите и играчите на клубот, па откако се пренесе шпекулација дека на наместо во карантин, ноќта пред дуелот со Брегалница во Штип, нашите фудбалери ја поминале во локалните кафани, завладеа наелектризирана атмосфера меѓу оние кои му даваат поддршка на клубот и оние кои треба да гинат во црвено-црниот дрес. Бледата Вардарова игра која ни донесе нов нерешен резултат беше причина да дојде и до мал инцидент меѓу фановите и играчите по завршувањето на дуелот. Иако резултатите не го покажуваа тоа, стартот на пролетната сезона беше далеку под очекувањата, а тоа дополнително придонесе да се намали бројот на публиката на наредните дуели на Вардар. Конечно, Тетекс беше екипата која си замина без бодови од Градски, а Вардар го реши дуелот благодарение на неколку минутната конфузија која владееше во противничката одбрана. На овој меч дебитираше Петар Петковски, младинскиот играч од нашите редови, кој беше вистинско освежување во пролетната полусезона и асистираше за првиот гол на споменатиот натпревар. На денот кога РК Вардар имаше дуел со Киелце во обид да се пласира на фајнл-фор турнирот, Вардар по трет пат сезонава гостуваше во Кратово. Иако двата дуели се поклопуваа, сепак фудбалскиот клуб ја доби поддршката од дел од навивачите и на нивните крилја стигна до нов триумф, во натпревар во кој конечно имавме доминација на теренот. Еден од неколкуте клучни победи стигна после седум дена од гостувањето во Кратово. Градски никогаш не бил попразен, со оглед на фактот што одново управата го закажа дуелот со Ренова во ист термин со реваншот на Киелце-Вардар, па никој не може да им замери на мнозинството кои се решија да останат дома пред малите екрани. Забавата на трибините меѓу тие кои го бодревме Вардар не изостана во текот на целиот меч, меѓутоа тоа не вроди со плод на теренот, бидејќи Вардар тешко доаѓаше до позиција за погодок. Ренова ни беше тврд орев во оваа сезона, не исфрли од купот, ни го нанесе дотогаш единствениот пораз, а во првата полусезона ни скина два бода на Градски. Гледајќи го распоредот за наредните натпревари, формата во која играше Работнички, од витално значење беше да дојдеме до трите бода на овој дуел. Помошникот покажа четири минути продолжение, но ниту тоа не беше доволно да дојдеме до гол шанса. Конечно, по еден слободен удар, дојде до невнимание на одбраната на Ренова, откако нивниот последен играч сакаше да ја препушти топката да замине во гол-аут, не забележувајќи го Хамбарџумијан кој влета од позадина и со глава ја закова во противничката мрежа. Гол за делириум на западната трибина, гол кој Вардар го стави во пол-позиција за освојување на шампионската титула. Имавме 4 бода предност пред Работнички на две кола пред крајот на регуларниот трет круг од натпреварувањето и почетокот на плеј-оф дуелите. Одлична беше веста дека Работнички одигра само 2-2 против Металург на домашен терен, пред нашето гостување против Шкендија во Куманово. И наместо Вардар да ја зголеми предноста пред Работнички, или пак да ја задржи на истата разлика пред меѓусебниот дуел, Тетовските црвено-црни ни го нанесоа вториот пораз во сезоната победувајќи со 3-2. Да биде уште почудно, Шкендија играше со играч помалку цели 75 минути, по исклучувањето на Ашковски. Вардар имаше 2-2 на 10 минути до крај, и наместо да тргнеме по трите бодови, Бразилецот Јуфо со удар од далечина донесе голема радост за домаќините. Последниот дуел од третата рунда беше првото од двете директни соочувања со Работнички во борбата за титулата. Поради подобрата гол-разлика, на Работнички му требаше висока победа над Вардар за да го заврши регуларниот дел како првопласирана екипа, но подеднакво лошо за нас ќе беше доколку во последниот круг влеговме со ист број на бодови. Вардар не смееше да загуби, а победа ќе не донесеше многу блиску до освојување на титулата. Добрата форма Работнички ја потврди и на овој дуел. Само среќата го спасуваше голот на Пачовски во сто процентните шанси на Чума Анене и Баже Илијоски. А кога противникот не си ги искористи своите шанси, најпрвин Грозданоски, а потоа и Блажевски донесоа огромна радост на трибините, носејќи му водство на Вардар од 2-0. И во вториот дел Романтичарите беа подобар противник, но сега Пачовски беше нивната пречка пред затресувањето на нашата мрежа. ГОЛЕМА ПОБЕДА на Вардар, реванш за минатата сезона кога во директен дуел не отпишаа и од борбата за титулата и од пласманот во Европа. Со 6 бодови предност влеговме во плеј-оф дуелите во кои за да ја освоиме титулата ни беа потребни 9 бодови, под услов Работнички да победи во сите 5 дуели до крајот на сезоната. Во првото коло и двете екипи беа сигурни, а веќе во наредното имавме меѓусебен дуел во кој ние можевме дури и да ја прославиме титулата. Работнички одново почна фуриозно, меѓутоа Анене овојпат ги исправи грешките од претходниот дуел и му донесе водство на својот клуб. Немаше крај на нивните напади, а одбраните на Пачовски во овој дуел се покажаа можеби и како клучни за освојувањето на титулата. Петар Петковски направи дар-мар во противничката одбрана, нафрли до Асани, а младиот крилен играч израмни на 1-1. Неколку минути потоа, со својот втор погодок, Асани му носи водство на Вардар од 2-1. За разлика од минатиот меѓусебен дуел, во овој натпревар Работнички сепак не си замина со празни раце, бидејќи Анене го одложи славјето на Вардаровите фанови и остави мала неизвесност во трката за титулата. Во деновите кога на никој не му беше до фудбал поради ситуацијата во Македонија, Шкендија одново го победи Вардар со солопродорот на дефанзивецот Абдула кој го постигна единствениот погодок на мечот. На Вардар му беа доволни уште три бода за да дојде до титулата, а првата шанса за нешто такво ја имавме во дуелот со Ренова на Градски. За жал, ФФМ реши дуелот да се игра без публика, поради состојбата во државата, па титулата ја прославија само мал број на поддржувачи кои од позади затворените врати го бодреа клубот. 

Ренова немаше за што да игра на овој дуел, па беше демолирана со 4-1. Вардар е шампион, потешко од очекувањата, меѓутоа целта беше исполнета. Последниот дуел со Силекс беше повеќе натпревар од ревијален карактер, во кој беше прославена шампионската титула.

Сезона 2014/2015
Пелистер-Вардар 0-1 (Петров 50)
Вардар-Шкендија 3-0 (Ивановски 34, 75, Дашијан 55)
Брегалница-Вардар 1-2 (Хамбарџумијан 18, Петковски 90)
Тетекс-Вардар 2-2 (Ивановски 15, Петров 55)
Вардар-Турново 0-0
Металург-Вардар 1-4 (Асани 7, Грнчаров 11, Грозданоски 65, Ивановски 76)
Вардар-Ренова 1-1 (Петковски 69)
Работнички-Вардар 0-2  (Петковски 16, Таневски 58)
Вардар-Силекс 2-0 (Петковски 24, Хамбарџумијан 87)
Вардар-Пелистер 1-0 (Петковски 45)
Шкендија-Вардар 1-2 (Петковски 6, Грнчаров 16)
Вардар-Брегалница 1-0 (Дашијан 35)
Вардар-Тетекс 5-0 (Петров 13, Ивановски 20, 87, Дашијан 63, Иванов 83)
Турново-Вардар 0-0
Вардар-Металург 3-1 (Дашијан 14, Асани 33, 47)
Ренова-Вардар 3-0
Вардар-Работнички 0-0
Силекс-Вардар 0-3 (Ивановски 11, Блажевски 13, 18)
Вардар-Металург 2-1 (Блажевски 43, Љамчевски 50)
Турново-Вардар 0-2 (Ибричиќ 48, Ивановски 89)
Вардар-Пелистер 1-1 (Ибричиќ 17)
Брегалница-Вардар 0-0
Вардар-Тетекс 2-0 (Ивановски 63, Блажевски 64)
Силекс-Вардар 0-2 (Ивановски 2, Блажевски 56)
Вардар-Ренова 1-0 (Хамбарџумијан 90)
Шкендија-Вардар 3-2 (Ибричиќ 45, Глигоров 76)
Вардар-Работнички 2-0 (Грозданоски 22, Блажевски 39)
Вардар-Металург 2-0 (Блажевски 1, 56)
Вардар-Работнички 2-2 (Асани 55, 75)
Шкендија-Вардар 1-0
Вардар-Ренова 4-1 (Попов 8, Ибричиќ 26, 87, Спировски 39)
Силекс-Вардар 2-2 (Грозданоски 65, Ивановски 84)



Сезоната 2014/15 низ бројки:

(со кликање на сликата, ќе се отвори во оргинална големина)

Со помош на извештаите на страната на ФК Вардар и од малкуте податоци за дуелите од првата Македонска лига на страната на ФФМ, направивме статистика за минутажаата на играчите на Вардар, во кој натпревар биле стартери, дали влегле како резерви, колку пати ги треселе противничките мрежи и колку картони заработиле.

Играчите со најголема минутажа се Грнчаров (2700 минути), Глигоров (2478), Хамбарџумијан (2350), Таневски (1964) и Дашијан (1827). Грнчаров настапил во 30 дуели и на сите бил дел од стартната постава, Глигоров настапил на 28 дуели, Хамбарџумијан на 27, а интересно е што по бројот на одиграни натпревари, на четвртата позиција е Асани со 26 настапи. Покрај Грнчаров, Глигоров и Хамбарџумијан, најмногу пати во стартната постава се нашол и Таневски. Играчот кој највеќе пати ја напуштал играта, иако бил дел од стартната постава е Јасир Асани кој на 20-те дуели во кои бил стартер, дури 17 пати бил заменет. Тројца играчи влегувале како резерви над 10 пати. Филип Петковски бил џокер на 14 дуели, Миранјан на 11, а Љамчевски на 10. Александар Ацевски е единствениот играч кој настапил во првата полусезона, а потоа ја напуштил екипата и зад своето име има само 22 одиграни минути. Темелков е втор по најмал број на минути поминати на теренот (74 минути), а третото место е за Дино Најдоски кој настапил 199 минути. Привилегијата да настапат во нашиот дрес ја имале 29 играчи, а има и такви кои ниту еднаш не го облекле Вардаровиот дрес (голманот Ристовски, Адемовиќ и Илчо Наумовски). Во првите 45 минути на теренот мора да има играч кој е под 21 година, а Вардарци годинава имале 5 играчи кои ги задоволуваат овие услови. Јасир Асани, Виктор Серафимовски, Филип Стојановски, Димитар Иванов и Петар Петковски се младите играчи кои вкупно одиграле 3064 минути на теренот, а Асани е играчот на кого му припаднала скоро половина од оваа минутажа. Асани стартувал 20 пати, Петковски 8 пати, Серафимовски и Стојановски по 5 пати, додека Иванов бил дел од почетините 11-мина на 3 пати.

На голманската позиција се нашле 3 голмани. Павловиќ го бранеше нашиот гол во текот на целата прва полусезона па на 17 мечеви прими 10 голови, Кобетиќ добил шанса на 3 меча и примил исто толку погодоци, додека Пачовски на 12 дуели примил 8 погодоци. Во просек, Павловиќ примал гол на секои 153 минути, Кобетиќ на секои 90 минути, додека Пачовски на секои 135 минути. Вардар не примил гол на 18 од 33-те дуели одиграни во Македонското првенство, што е одличен учинок. Тоа би значело дека Вардар не примал погодок на 6 од 11 одиграни натпревари. Павловиќ може да се пофали дека не примил гол на 10 дуели, Кобетиќ ја зачувал мрежата на еден дуел, додека Пачовски на 7 дуели. Најдолгата серија без примен гол ја имал Пачовски кој на четири последователни дуели излегол како победник со противничките напаѓачи. 

Вардар не успеал да постигне погодок на само 6 дуели, а 4 од нив завршиле со резултат 0-0. Не постои екипа против која Вардар не освоил ниту еден бод, а Металург е единствената екипа која Вардар ја совладал во сите дуели. Против екипата од Железарница се освоени максимални 12 бодови, 10 бодови се освоени во 4 дуели со Силекс и 8 бодови против екипата на Работнички. Во трите меѓусебни дуели Вардар освоил само 5 поени против Турново, а во четирите дуели со Шкендија, двете екипи поделиле по 6 бода и тоа е единствената екипа со која Вардар нема позитивен скор во оваа сезона, иако сме ги добиле првите два првенствени дуели. Најдолгата победничка серија на Вардар е серијата од 6 победи од 8-то до 14-тото коло во кое Вардар ремизира кај Турново. На три пати сме имале два меча во ред во кои не сме дошле до полн плен. Противничката мрежа се тресела 56 пати, а најдобар стрелец е Филип Ивановски со 11 погодоци. Дејан Блажевски има 8 погодоци, Филип Петковски 6, Ибричиќ и Асани по 5, Дашијан 4, Хамбарџумијан, Грозданоски и Петров по 3, Грнчаров 2, а на листата на стрелци уште се запишале и Таневски, Глигоров, Иванов, Љамчевски, Попов и Спировски. Ивановски постигнувал погодок на секои 134 минути, Ибричиќ на секои 158 минути, додека Филип Петковски тоа го правел на секои 192 минути. На листата на асистенции предводник е Хамбарџумијан со 8 додавања кои резултирале со погодок за Вардар. 

Според статистиката на клубот, Вардарци постигнале 35 погодоци со десна гола, 8 со лева и 13 со глава. Ивановски постигнал 9 погодоци со десна нога, Асани 4 пати стрелал со лева, а Хамбарџумијан во 3 наврати погодувал со глава. Фудбалерите на Вардар извеле 146 корнери, упатиле 303 удари кон противничките голови, а од нив 169 завршиле во рамките на голот. Просечно, тоа би значело дека на еден меч Вардарци имале околу 9 удари кон голот од кои 5 завршувале во рамките на голот. 

Најбрзиот погодок го постигнал Блажевски кој во 28-то коло против Металург стрелал уште во 24-тата секунда, додека најбрз пред последното свирче на судијата бил Хамбарџумијан кој против Ренова погоди во 94-та минута и 25-та секунда. 

Нашите играчи се нашле во офсајд 94 пати, направиле 465 фаули, а претрпеле 522.

Дисциплината во нашите редови била на солидно ниво, бидејќи заработени се 67 жолти и 2 црвени картони. Грнчаров е играчот со највеќе жолти картони, дури 8, Глигоров има 7, а го следат уште неколку играчи со по 6 жолти картони. Интересно, Таневски не заработил ниту еден жолт картон. Всушност, на првиот дуел со Брегалница заработил 2 жолти картони, но тоа му го препишуваме како црвен. Единствениот директен црвен картон го заработил Дашијан, истотака во дуел против Штипска Брегалница. 

Нашите играчи извеле 4 пенали, реализирале 3, но и единствениот промашен пенал беше претворен во гол по одбиената топка. Таневски промаши пенал во дуелот со Работнички, но одбиената топка ја претвоти во погодок во дуелот од осмото коло. Блажевски погоди пенал против Металург и Силекс, а Ибричиќ стрлаше против Турново. Против Вардар биле досудени 5 пенали, противниците директно погодија во 4 од нив, но и 5-тиот го претворија во гол по одбиената топка. Металург добија два пенали на четирите дуели со Вардар, првиот го реализираше Стојановски, а вториот Крстев. Вручина од пенал стрелаше против Вардар во победата од 3-2, додека Ренова на дуелот во кој му го нанесе најголемиот пораз на Вардар од 3-0, доби два пенали, во првиот Павловиќ го одбрани ударот на Емини, но одбиената топка противничкиот играч ја претвори во гол. Во вториот пенал, Мемеди биеше сигурно.

Ниту една екипа не успеала да слави на Градски, но на 5 од 17 дуели Вардар не стигнал до полн плен. Два пати Работнички, а по еднаш Пелистер, Турново и Ренова си заминале со бод од нашиот стадион. Само на еден дуел Вардар примил повеќе од 1 гол, а тоа им успеало на Романтичарите кои погодиле два пати. Интересно, само Работнички, Металург, Пелистер и Ренова почувствувале како е да ја затресат нашата мрежа на Градски. Највисоката победа во оваа сезона е постигната на домашен терен, кога Тетекс е совладан со 5-0.

На гости, Вардарци не успеале да постигнат гол само против Ренова. На два пати примиле 3 погодока против Шкендија и Ренова, а највеќе постигнале против Металург, кога противничката мрежа се тресела 4 пати. 

Највисока победа е против Тетекс од 5-0, а највеќе погодоци на еден натпревар биле токму 5, во победата против Тетекс, поразот од Шкендија со 3-2 и победата кај Металург со 1-4. 

Вардарци давале просечно 1.75 голови по натпревар, на домашен терен погодувале по 1.88 пати во просек, додека на гости тоа го правеле по 1.6 пати по натпревар. 

Статистички нашите голмани примале по 0.65 гола по натпревар, на домашен терен по 0.41, а на гости по 0.93. 

Патешествието во купот заврши уште во четврт-финалето, а билансот беше следниот:

Куп 2014/2015

Влазними-Вардар 1-9 (Петковски (10, 46, 87, 88), Петров (44, 61, 66), Иванов (75, 85)
Шкендија-Вардар 2-1 (Грнчаров 15)
Вардар-Шкендија 3-0 (Асани 3, Дашијан 34, Таневски 37)
Вардар-Ренова 3-1 (Асани 40, Петров 71, Темелков 87)
Ренова-Вардар 2-0

Разочарување на сезоната:

Сергеј Андреев...

Иако сликава е само даден момент од еден натпревар, нас ни се чини дека Андреев буквално ја преспа сезоната на нашата клупа. Резултатите не беа катастрофални како во минатата сезона, но не остана незабележано дека Русинот не успеа да создаде хемија меѓу играчите, а Вардар немаше никаква игра во поголем дел од мечевите, иако на хартија има состав кој е светлосни години пред останатите противници. Имаше константно скандирање "ОДИ СИ АНДРЕЕВ" во неколку првенствени кола од вториот дел, меѓутоа ниту тоа не придонесе да управата се запраша до кога ќе му дава шанса на Рускиот стратег. Едно е сигурно, Андреев ќе не води и во Европските натпревари, а дали ќе го доживее почетокот на наредната сезона, ќе видиме допрва.

Позитива на сезоната:

Ако Јасир Асани беше откритието на минатата сезона, а во оваа успеа да биде скоро стандарден првотимец, во оваа сезона тоа беше младинецот Петар Петковски. Се појави во втората полусезона, во моментите кога Вардарци се гушеа со акциите во средината на теренот. Прв пат доби шанса на пријателскиот дуел со Раднички Ниш, а потоа дебитираше и во првенството. Не постигна погодок, но имаше неколку асистенции, а и неколку промашени шанси. Се надеваме дека допрва доаѓа неговото време. Позитивен впечаток остави и Дарко Глишиќ, кој не беше дочекан како големо засилување, но буквално газеше по левата страна се до неговата страшна повреда по која го пропушти остатокот на сезоната. Брзо стана и миленик на навивачите, па се надеваме дека во оваа сезона одново ќе игра во врвна форма, без да го следат малерозни повреди. За поздравување се и подготовките во совршени услови кои ги имаа Вардарци на стартот од сезоната, и на полусезоната. Ако ништо друго, од тој аспект можевме да се наречеме Европски клуб.

Лоши резултати во младинските категории:

Вардар не даде шампион ниту во една конкуренција во младинските категории. Младинците  (под 19) имаа катастрофална првенствена сезона, а истото им се случи и на пионерите (под 17), додека и во двете конкуренции бевме дел од полуфиналињата на купот. Кадетите (под 18) го освоија Македонскиот куп, но во првенството ја загубија титулата во последната секунда на гостувањето во директниот дуел кај Шкендија. Тие беа нашата најдобра генерација, иако и помладите пионери (под 16) може да се пофалат со сличен успех, шампиони на купот и вицешампиони во првенството. Срамота е за клуб како Вардар да дозволи еден Металург да има далеку подобри младински категории од нас. Вардар треба да биде клубот кој ќе ги прибира најдобрите играчи од Скопје, па и од цела Македонија и се надеваме дека тоа ќе се смени во иднината. Најавите се позитивни, конечно се гради комплекс центарот на нашиот клуб после години минати во залудни ветувања. Доста беа настапи на туѓи терени (Вардар натпреварите во младинска категорија ги игра на игралиштето на третолигашот Локомотива), време е младинците да настапат на својот комплекс од терени и да ги имаат условите како што на пример во моментов ги имаат нивните врсници во машкиот и женскиот ракомет. Во Вардар треба да се прави селекција во која ќе играат само најдобрите, а не да може да тренира секој кој има да си плати за тренинг. Квалитетот секогаш треба да биде пред квантитетот.

Чудниот формат на натпреарување на ФФМ:

Зошто да биде едноставно, кога може да биде комплицирано???

Најверојатно според оваа изрека се воделе и челниците на ФФМ. Го намалија бројот на екипи во првата Македонска лига на 10 и наместо да имаме четирикружен систем со вкупно 36 натпревари, добивме првенство со 32 кола. Задржан беше трокружниот систем во кој во третиот круг, првите 5 екипи играат еден меч повеќе на домашен терен во однос на останатите пет, додека во плеј-офот како што беше наречен четвртиот круг, првите 6 екипи после 27-те меча, играат по само еден меѓусебен дуел со што се доаѓа до бројката од 32 меча. Па така, Вардар одигра 17 меча на домашен терен, а 15 на гости, слично како и Работнички и Шкендија на пример. Работнички имаа среќа да 3 пати бидат гости против Вардар на Градски, теренот на кој играат и двете екипи. Па така, може да се каже дека Работнички одиграле 20 меча на домашен терен, а само 12 на гости. Од иста причина 18 дуели Вардар ги одигра како домаќин, а 14 како гостин. Од 15-те гостински дуели, Вардар одиграл 3 во Скопје и дури 12 пати вон Скопје. Од друга страна, системот на натпреварување сакал Работнички од 15-те гостувања, само 8 пати играл вон Скопје, а дури 24 дуели ги одиграл во нашиот главен град (Тетекс поголемиот дел од домашните мечеви ги играше во Скопје). 

Комити Запад:

За нашата навивачка група оваа година беше одбележана со слабата бројка на дуелите, но и со големата забава на трибините. Секогаш е лесно кога на трибините одат само оние кои секогаш се редовни на натпреварите, па не треба да бидат молени за да навиваат. На бројката можеби влијаеше и инцидентот кој се случи во првото коло во Битола. Нашиот Турчин остана без два прста на левата рака, а никој не превзема одговорност за тој чин. Симболично, на крајот од сезоната, токму тој беше оној кој прв го подигна трофејот. Вардар доби поддршка на сите мечеви на кои им беше дозволен влез на навивачите и бројката никогаш не беше помала од 70-тина луѓе. Бројни беа гостувањата во Битола, Штип и особено во Кратово каде што на два пати имавме одлични изданија. Првото гостување во Кратово на отварањето на пролетната полусезона беше можеби и најдобро организираниот меч годинава.

Останува запаметено дека на своја рака без никаква најава наши членови беа присутни како навивачи на гостувањата кај Ренова (при што на куп дуелот дојде до голема пресметка со полицијата) и првенственото гостување кај Шкендија. За жал, на тој меч Комити не успеаа да влезат на стадион, туку колективно беа однесени во станица и добија кривични пријави без никаква причина. Овој инцидент беше уште една голема причина за помалата бројка на трибините во остатокот од сезоната. Одлична бројка видовме во дуелите со Шкендија, Пелистер и Работнички, а особено ќе се памети повеќе од 100 минутното навивање на последниот есенски дуел кога се славеше 15 години од постоењето на Лојал Фанс. Дуелот на три пати беше прекинуван поради пиротехника, а дождот не беше никаква пречка да грми цело Скопје од Комитските грла. 

Мора да се забележи дека односот со играчите не беше на ниво во текот на целата сезона. Фудбалерите не знаеа да се соочат со навивачите при поразите и нерешените дуели, а во неколку наврати не сакаа ниту да отпоздрават при победите. Остана запаметено дека Грне и Таневски во еден од дуелите не им дозволуваа на остатокот од играчите да отпоздрават со Комити, меѓутоа на крајот од сезоната се се заборави.

За посетеноста во текот на сезоната повеќе имаме кажано во постот:

http://sdvardar.blogspot.com/2015_04_01_archive.html

Каде сте Вардарци?

Во изминатиов период несомнено вниманието на навивачите и фановите на Вардар беше насочено кон дуелите од ракометната Лига на шампиони и нокаут мечевите со Полските противници. Чест и привилегија беше да се биде дел од салата Јане Сандански во овие два натпревара, да се прослави големата победа против Висла и да му се дава поддршка на клубот и по поразот против Киелце, меѓутоа луѓето како да забораваат дека Вардар не се сака само на ваквите натпревари.

Жално изгледа Градскиот стадион на фудбалските натпревари на Вардар, клубот кој на секој навивач на Вардар треба да му биде примарен. Се случи три натпревари по ред дуелите на РК Вардар да се поклопуваат со дуелите на ФК Вардар, што се покажа катастрофално по посетата на фудбалските натпревари. Фудбалскиот клуб влезе во серија на катастрофално одиграни натпревари (иако резултатите не говорат така), никој не превзема одговорност за тоа, додека од другата страна играчите на РК Вардар оставија срце на терен и нормален след на настаните беше дека повеќето ќе се одлучат да ги гледаат ракометните натпревари. 

На дуелот во Штип присуствуваа околу 200 навивачи на Вардар, додека на ракометниот дуел со Прилеп кој се одигра во исто време, имало околу 400 гледачи, што е за повеќе од десет пати помалку од бројот на публика во натпреварите од ЛШ.

Сите беа среќни и со голема возбуда ја пренесуваа веста дека картите за дуелот со Киелце се продале за половина час, но никој не се сети да праша каде се овие гледачи на дуелите од домашното првенство, на дуелите од СЕХА лигата?

Го подигнавме просекот на посетеност во СЕХА лигата, се подигнува и посетата во домашното првенство, но кога ќе се спореди со натпреварите од ЛШ се доаѓа до голема разлика во бројката. Еден клуб се сака во секое натпреварување, купен реквизит од клубот не ве прави закоравени фанови на истиот, изгледани десет натпревари на годишно ниво не ви даваат за право да објавувате статуси од типот на "ЕДНА ЉУБОВ, ЕДЕН ЖИВОТ", туку редовното присуство барем на домашните мечеви ќе ви ја донесе привилегијата да се наречете Вардаров навивач.

Постов не е наменет за карање по прашањето кој е поголем Вардарец, постот е наменет за да ве мотивира почесто да присуствувате на Вардаровите натпревари. Во фудбалот повеќето бараат оправдување во слабиот квалитет на натпреварите и навистина се во право, и не постои никаков аргумент со кој би можело да се побие ова оправдување, но еден вистински навивач по секоја цена мора да присуствува барем на домашните натпревари. Тоа не е обврска, тоа не е должност, тоа е потреба, да се биде онаму каде што се чувствуваш како дома покрај своите другари од трибината, гледајќи го она што ти причинува најголемо задоволство и понекогаш и најголема тага во животот. Никакво оправдување не смее да бара човек што пее ЦРВЕНО-ЦРНА КРВ ВО МЕНЕ (додуша повеќето пеат погрешна верзија, црвено-црна е во мене), за да одбегнува доаѓање на стадион и во сала.

Пасивноста е главната одлика на целиот Македонски народ во целина, научени се сите дека некој од страна треба да дојде за да ја подобри ситуацијата.

Не ви се допаѓа играта на ФК Вардар? Дојдете на стадион и скандирајте против играчите.

Не ви се допаѓа тактиката на ФК Вардар? Дојдете на стадион и побарајте смена на тренерската позиција.

Не ви се допаѓа работата на управата? Дојдете на стадион и побарајте одговорност од истата.

Напразни се скандирања од 300 луѓе, промени се прават кога голема толпа приврзаници ќе застане зад истите барања. 

Вардар дава гол против Ренова, постот на страната на ФК Вардар го лајкнуваат повеќе луѓе отколку бројот на публика на стадионот. Секоја чест за оние кои одат на северната трибина и доаѓаат на неутрална трибина на гостувањата, покрај најверните Комити кои на секој натпревар даваат безрезервна поддршка, но прашањето каде се останатите навивачи на Вардар?

Каде се уште 70 000 луѓе кои ги имаат заследено профилите на ФК и РК Вардар на ФБ?

Каде се оние 36 000 луѓе кои присуствуваа на Вардар-Бате Борисов?

Каде се оние 6 000 луѓе кои редовно присуствуваат на натпреварите од ракометната ЛШ?

Не можеш да го поддржуваш РК Вардар, а да не си навивач на ФК Вардар.

ФК Вардар во секое време мора да добива предност пред РК Вардар, и Комити како група не смеат да си дозволат повеќе луѓе да има на ракомет, отколку фудбал.

Се оди на фудбал во секое време, додека на ракомет само доколку не се поклопува со фудбалот.

Против Ренова на Запад имаше едвај 70-тина луѓе, затоа што поголем дел од групата замина за Полска, додека остатокот гледаа ракомет пред малите екрани.

Против Силекс на гости со автобус заминаа едвај 30-тина луѓе, а се придружија уште 70-тина кои си заминаа предвреме за да стигнат на ракомет. 

Против Турново гостуваа 100-тина навивачи затоа што повеќето беа во Полска на ракометен дуел.

Уште поголема е вината кај оние кои не биле ниту на фудбал, ниту на ракомет. Вардар гостуваше во Штип, присуствуваа 200 луѓе, а остатокот мораше да биде присутен на дуелот Вардар-Прилеп во домашното првенство, кога веќе се решиле да не гостуваат на фудбал.

Термините од ракометната домашна лига се договараат во 5 за 12, а клубот не успева да извести навремено, но кој сака да дознае ќе дознае и ќе присуствува на натпреварот.

На последниот дуел со Пролет во минатата сезона Вардар имаше поддршка од само 30 Комити, ама затоа на дерби дуели сите пеат дека никогаш нема да го остават клубот...

Уште полошо е што поради големиот интерес за дерби ракометните дуели, некогаш најверните остануваат без карти или се приморани да го делат местото со 5 пати повеќе луѓе отколку што е капацитетот на салата. Во моментов може на некого ќе му изгледа смешен овој пост, ќе има коментари дека никој не сака да гледа аматерски фудбал, ама за жал тие што даваат такви коментари во иднина ќе бидат први на стадион кога Вардар ќе игра квалификации од ЛШ, ќе се сликаат со сите фудбалери кои во моментов ги плукаат, ќе бидат најголеми фудбалски експерти и можеби ќе ги откупат картите на некои што многу повеќе ги заслужиле.

Вардар низ годините ги изгуби фановите кои прават притисок од јужна трибина (сега северната). Најголема радост ни преставува кога ќе видиме постари дедовци како доаѓаат на домашните натпревари и особено кога доаѓаат на гостински мечеви, и задлабочени во натпреварите коментираат за истите. Таквите луѓе ги загуби Вардар во минатото, а за жал клубот не прави ништо за да ги врати на трибините.

Сите сме помирени дека само добрите резултати ќе ги вратат овие генерации на трибините, но наше е да работиме на носење на нови генерации на трибините кои долги години ќе останат на истите.

Модерно е да си навивач во тинејџерските години, тешко е да останеш верен на клубот во понатамошните години кога имаш повеќе обврски во животот и треба разумно да го распоредиш времето. Тука се гледа кој од љубов доаѓал на стадион, а кој за да биде виден затоа што тоа било модерно во дадениот момент. 

Вардар од останатите клубови се разликува по тоа што има луѓе кои живеат за клубот и за секој натпревар не се прашуваат дали ќе има организирано навивање, туку и со свои средства ќе направат се за да го бодрат Вардар, без разлика во кој спорт игра и во кое натпреварување.

Проблемот е што ваквите луѓе се малку и кај другите наидуваат на исмевање дека се будали што си го трошат времето на натпревари од домашно првенство, а потоа никој не го почитува нивниот труд и посветеност, туку истите се осудени доколку критикуваат во дадени моменти, од претходноспоменатите кои се најголеми експерти кога клубот игра на високо ниво.

Сите сакаат победи и добра игра на теренот, но не може секогаш работите да одат под конец.

Впрочем кај нас за се има оправдување, ако тимот е слаб, публика не доаѓа дека нема што да види, ако тимот е силен, а нема добри резултати, тогаш оправдување е дека местеле и не заслужуваат публика, ако е силен клубот и има одлични резултати, тогаш оправдување е дека противниците се слаби, Вардар секако ќе победи и не се интересни натпреварите.

Пак ќе повториме, лесно е да најдеш оправдување, тешко е секој викенд да посетиш неколку натпревари на Вардар, да одвоиш време и финансиски средства.

Ракометната ЛШ веќе е минато, сите сили сега треба да се насочат кон освојување на двојната круна во ракомет и првенството во фудбал, а на Вардар му треба вашата поддршка.

Сите знаеме дека против Металург во ракомет или со Шкендија во фудбал ќе бидете најголеми Вардарци, но на Вардар му треба поддршка во сите натпревари.

И двата состава влегуваат во пеколен ритам и секој изгубен бод може да биде кобен за клубот.

Во фудбал нема да ни биде дозволено гостување против Шкендија, но затоа во недела не очекува можеби клучниот дуел со Работнички во борбата за титулата. После се што напишавме, се надеваме дека добивте мотивација за присуство на трибините.

СИТЕ НА ГРАДСКИ, ВАРДАР ИГРА!!!